(Zdjęcie: Patrick Gleason (Marvel Comics))
Po problemie z kamieniem milowym w zeszłym miesiącu, Marvel robi trochę podwójnego zanurzenia, skutecznie rozpoczynając najnowszy łuk Amazing Spider-Man, „ Last Remains ” z kolejnym ładnym okrągłym numerem. Ale pomimo całej tajemnicy otaczającej tożsamość Spokrewnionych, pisarz Nick Spencer potyka się z bramy.
Niesamowity Spider-Man # 50 kredytów
Napisane przez Nicka Spencera
Grafika autorstwa Patricka Gleasona i Edgara Delgado
Napis Joe Caramagna
Wydane przez Marvel Comics
Ocena Rama: 5 na 10
Ujmując to inaczej, czy było jakieś podekscytowanie związane z tożsamością Spokrewnionych? Od jakiegoś czasu jest solą w oku Petera, ale Spencer nie zawsze ma taką samą skłonność do umieszczania fragmentów na miejscu, jak inni pisarze. Artysta Patrick Gleason dołącza do Spencera w tej historii i chociaż nie jest wcale złym rysownikiem, nie może jeszcze w pełni zrozumieć języka wizualnego Spider-Mana z taką samą łatwością, jaką pokazywał z niezliczonymi postaciami podczas swojej kadencji w DC.
Trudno sprawić, by te duże ujawniły coś znaczącego. Ale nawet z podstawowego punktu widzenia opowiadania historii Spencer dostarcza scenariusz, który jest nierówny i nietypowy od skoku. Z jednej strony można by argumentować, że biorąc pod uwagę stan Petera, kiedy go po raz pierwszy doganiamy, ma sens, że narracja wydaje się nieco zmieszana. Ale podpis Spencera sygnalizuje wielkie ujawnienie na drugiej stronie, czyniąc potwierdzenie tego ujawnienia na końcu numeru czymś, co prawdopodobnie sprawi, że czytelnicy podrapią się po głowach. Jeśli Kindred był kiedykolwiek postacią, którą uważasz za fascynującą ze względu na jego potencjał do bycia czymś nowym, możesz być bardzo rozczarowany.
(Zdjęcie: Patrick Gleason (Marvel Comics))
Zastrzeżeniem, które ujawnia wielki komiks, jest zawsze to, że tak naprawdę nie wiemy jeszcze, jak opłaci się ujawnienie i może wyjaśnienie będzie naprawdę dobre. Ale w biegu Spencera z Amazing Spider-Manem brakowało nawet jednego łuku, który byłby wyjątkowo dopasowany do jego mocnych stron. I to jest zaskakujące, biorąc pod uwagę, że prawdopodobnie jego najlepszą pracą Marvela jest Superior Foes of Spider-Man, który sprzedawał się w podobnym tonie do tego, do czego przywykliśmy z głównego tytułu Spider-Mana. Ale praca Spencera tutaj wydaje się utrudniona przez brak wizji i to jest niefortunne.
- Oferty Amazon Prime Day: zobacz wszystkie najlepsze oferty już teraz!
Za moje pieniądze Patrick Gleason był jednym z najbardziej niedocenianych artystów komiksów ostatniej dekady. Ale jego praca z Marvelem po prostu nie rezonowała ze mną tak samo, jak jego praca w DC. Jest to jednak coś, co czasami widzimy od wielkich artystów. Z biegiem czasu ich style zmieniają się, dopasowując się do miejsc, w których znajdują się ich obecne zainteresowania i wpływy lub w celu skierowania się w kierunku, który jest bardziej satysfakcjonujący. Na stronach Gleasona dzieje się wiele interesujących rzeczy, szczególnie jeśli chodzi o stonogi piekielnych pomiotów Kindred lub sposób, w jaki przedstawia on związek Normana Osborna ze swoją tożsamością Goblinów. Ale jego ludzie-pająki pozostawiają trochę do życzenia. Ma w sobie trochę tego wielkogłowego pająka Davida Lafuente, który po prostu nie pasuje do tonu książki, zwłaszcza że natychmiastowo pozbawia Petera wieku. Ale to jest coś, co prawdopodobnie zadziała z czasem, gdy będzie jeszcze bardziej komfortowo z postacią.
Oczywiście nie psuję wielkiego ujawnienia w tej recenzji, ale pierwszy podpis na stronie drugiej to martwy gratis. A to prowadzi mnie do przekonania, że Spencer ma coś więcej w zanadrzu. Ale w pierwszym wydaniu czegoś, co wydaje się być wielkim łukiem, naprawdę czuję, że Spencer stara się wstrzyknąć tę książkę poziom podniecenia, jaki można znaleźć gdzie indziej w linii Marvela. Jak zawsze, „ czas pokaże ”, czy ten łuk naprawdę zaangażuje i usatysfakcjonuje czytelników, ale w tym momencie nie może pomóc, ale poczuje się sprzeczny z.
Sprawdź naszą listę najlepsze historie o Spider-Manie wszechczasów.