Och, próby i udręki bycia nastolatkiem. Trądzik, randki i oczywiście zawsze obecne niebezpieczeństwo odgryzienia głowy przez zmutowanego roślinnego potwora… zaraz, co?
Seria Obscure składała się z pary gier stworzonych przez francuskiego dewelopera Hydravision Entertainment. Obscure został wydany w 2004 roku na PS2, Xbox i PC, podczas gdy sequel, Obscure 2, pojawił się na PS2, PC i Wii w 2007 roku, a następnie na PSP dwa lata później. (Ta gra była znana jako Obscure: The Aftermath, gdy pojawiła się w Ameryce Północnej w 2008 roku). W obu przypadkach gracz przejmuje kontrolę nad grupą uczniów próbujących przetrwać wybuch epidemii śmiercionośnych potworów w ich szkole.
Obscure było pierwszą grą wideo firmy Hydravision. Początkowo wydawca papierowych gier RPG, przeniósł się do świata cyfrowej rozrywki, tworząc prototyp platformówki akcji o nazwie Jinx, zanim wpadł na pomysł zrobienia survival horroru. „Większość zespołu uwielbiała horrory”, wyjaśnia Pierre Leroux, szef produkcji Obscure, „a w tamtym czasie gry z gatunku survival horror nie należały do najbardziej skomplikowanych pod względem złożoności technicznej i zakresu treści. Tymczasem wyniki kasowe filmów takich jak Krzyk, Wiem, co robiłeś zeszłego lata i Wydział gwałtownie rosły. Wydawało się więc, że zrobienie gry wideo w stylu slashera dla nastolatków było dobrym pomysłem”.
Radykalne, stary
(Źródło zdjęcia: Hydravision Entertainment)SUBSKRYBUJ!
(Źródło zdjęcia: Future, Remedy)
Ta funkcja pojawiła się po raz pierwszy w magazynie PLAY – subskrybuj tutaj, aby zaoszczędzić na cenie okładki, otrzymywać ekskluzywne okładki i co miesiąc dostarczać je do domu lub urządzenia.
Nic dziwnego, że Obscure czerpie inspirację z horrorów, które naśladuje. Pierwsza gra podąża za pięcioma uczniami z Leafmore High, z których każdy odpowiada archetypowi horroru. Są tu Kenny – sportowiec i jego bystra siostra Shannon, Ashley – cheerleaderka, Josh – kujon i Stan – ćpun. Wszystko, począwszy od dialogów, a skończywszy na coverze piosenki Sum 41, to amerykańskie kino z początku lat dziewięćdziesiątych w jego najtandetniejszym wydaniu, choć wszystko to jest wyraźnie zamierzone. To powiedziawszy, celowo złe dialogi to wciąż złe dialogi.
Jeśli kiedykolwiek miałeś do czynienia z grą z gatunku survival horror, to Obscure z pewnością przypadnie ci do gustu. Polowanie na klucze i rozwiązywanie zagadek, obserwowane z ustalonego kąta kamery, stanowi główną część akcji, z lekkim zarządzaniem ekwipunkiem. Walka jest prostą kwestią automatycznego celowania i naciskania przycisku do ataku, choć z lekkim zwrotem akcji. Stworzenia nękające Leafmore są niewrażliwe, gdy znajdują się w ciemności, otaczając się pełzającą zieloną aurą, która pokrywa ściany niczym pleśń. Jedynym sposobem na ich zabicie jest rozbicie okna, aby wpuścić światło słoneczne lub wypalenie ich aury latarką w stylu Alana-Wake’a. Przerażające jest słyszeć warczenie potwora poza ekranem i obserwować, jak pleśń rozprzestrzenia się bliżej.
„Zrozumieliśmy, że jeśli chcemy wzbudzić strach, musimy sprawić, by grę można było ukończyć, nawet jeśli na końcu zostanie tylko jeden ocalały.” „Slashery prawie zawsze przedstawiają grupę nastolatków, którzy umierają jeden po drugim” – mówi Leroux. „Od samego początku myśleliśmy, że fajnie byłoby pozwolić graczom przeżyć takie doświadczenie. W mechanice tej ukryty był też pewien żart. Kiedyś istniały gry z systemami życia, zwykle przedstawianymi jako serca w rogu ekranu. Podczas projektowania Obscure spodobał nam się pomysł, że życie to tak naprawdę… życie.”
Zanik do ciemności
(Źródło zdjęcia: Hydravision Entertainment)
Obscure sprzedał się na tyle dobrze, że doczekał się sequela. Obscure 2, którego akcja rozgrywa się kilka lat po wydarzeniach z pierwszej gry, podąża za nową grupą pechowców, tym razem na Uniwersytecie Fallcreek. Na celowniku są łyżwiarz Corey, fan hokeja Sven, dziewczyna z bractwa Amy oraz siostry Mei i Jun, do których dołączają powracające postacie Stan, Kenny i Shannon. Historia się powtarza i nowa porcja horrorów zaczyna zamieniać ciało studenta w ciało studenta. Obscure 2 to w dużej mierze to samo, co jego poprzednik, choć niektóre elementy zostały ograniczone. Największą zmianą było usunięcie funkcji permadeath, co zaowocowało znacznie bardziej stałą narracją.
„Odkryliśmy, że swoboda, jaką mieli gracze, jeśli chodzi o tworzenie duetów, ograniczała naszą zdolność do opowiadania historii” – mówi Leroux. „Nie mogliśmy zagłębić się tak bardzo w relacje między postaciami. Odkryliśmy również, że gdy postać umierała, wielu graczy po prostu wczytywało poprzedni zapis, ograniczając korzyści płynące z tej funkcji. Usunięcie tej swobody z Obscure 2 pozwoliło nam włożyć w grę znacznie więcej emocji”.
„Pomysłem, który wykorzystaliśmy, były różne problemy, przez które przechodzą nastolatki w okresie dojrzewania, oraz często złożone relacje, jakie mają ze swoim ciałem, wizerunkiem i obrazem, jaki pokazują innym”.
Obscure 2 kładzie również nieco większy nacisk na rozwiązywanie zagadek, często wymagając użycia unikalnej zdolności każdej postaci w celu ominięcia przeszkody. Rekompensuje to nieco słabą walkę, która jest jeszcze bardziej podstawowa niż w poprzedniczce, ponieważ bagatelizuje mechanikę podatności potworów na światło. Jednak to, czego brakuje w złożoności spotkań, nadrabiają groteskowością. Body horror jest głównym tematem w Obscure 2, a bardziej roślinne stworzenia z pierwszej gry zostały zastąpione mięsistymi parodiami ludzkiej postaci.
„Pomysłem, który wykorzystaliśmy, były różne problemy, przez które przechodzą nastolatki w okresie dojrzewania” – wyjaśnia dyrektor artystyczny Anthony Lejeune – „i często skomplikowane relacje, jakie mają ze swoim ciałem, swoim wizerunkiem i wizerunkiem, który pokazują innym. Problemy takie jak trądzik, problemy z wagą, stres psychiczny; użyliśmy potworów, aby wyolbrzymić dyskomfort, który wielu nastolatków często odczuwa w tym czasie”.
Seria Obscure nie zdołała przejść na konsole nowej generacji. W 2013 roku Hydravision (obecnie pod nazwą Mighty Rocket Studio) wydało Final Exam, side-scrollowany beat-’em-up 2D dla Windows, PlayStation Network i Xbox Live Arcade, który służył jako swego rodzaju spin-off IP i spotkał się ze średnimi recenzjami. Obecnie jednak obie gry Obscure w dużej mierze zasługują na swoje nazwy.
Trudno nazwać je zapomnianymi arcydziełami. Podobnie jak stereotypom, które przedstawiają, zarówno akcji, jak i fabule brakuje głębi, a momentami wszystko wydaje się nieco oklepane. Mimo to oba tytuły oferują kampowy horror w trybie kooperacji, który jest świetną zabawą dla każdego, kto tęskni za oldschoolowym survival horrorem lub głupotą lat dziewięćdziesiątych. Jeśli to brzmi jak ty, rozważ grę w Obscure jako pracę domową. Zajęcia zwolnione.
Ta funkcja pojawiła się po raz pierwszy w magazynie PLAY – subskrybuj tutaj, aby zaoszczędzić na cenie okładki, otrzymywać ekskluzywne okładki i otrzymywać je co miesiąc do domu lub na urządzenie.