(Źródło zdjęcia: Nintendo) PRZEJDŹ DO:
- Legenda Zeldy
- Zelda 2: Przygoda Link
- The Legend of Zelda: Link do przeszłości
- The Legend of Zelda: Przebudzenie Linka
- The Legend of Zelda: Okaryna Czasu
- The Legend of Zelda: Maska Majory
- The Legend of Zelda: Oracle of Ages / Oracle of Seasons
- The Legend of Zelda: Budziciel wiatru
- The Legend of Zelda: Przygody czterech mieczy
- The Legend of Zelda: Czapka Minish
- The Legend of Zelda: Księżniczka Zmierzchu
- The Legend of Zelda: Widmowa klepsydra
- The Legend of Zelda: Spirit Tracks
- The Legend of Zelda: Okaryna Czasu 3D
- The Legend of Zelda: Skyward Sword
- The Legend of Zelda: The Wind Waker HD
- The Legend of Zelda: połączenie między światami
- The Legend of Zelda: Maska Majory 3D
- The Legend of Zelda: Bohaterowie Tri Force
- The Legend of Zelda: Księżniczka Zmierzchu HD
- The Legend of Zelda: Breath of the Wild (2017)
- The Legend of Zelda: Przebudzenie Linka
- The Legend of Zelda: Skyward Sword HD
Jedna z największych legend Nintendo narodziła się 21 lutego 1986 roku. Tego dnia The Legend of Zelda wystartował na Famicom w Japonii. Nintendo świętuje 35. rocznicę serii wydając The Legend of Zelda: Skyward Sword HD, grę, która przenosi graczy na początek osi czasu Legend of Zelda. Czy jest lepszy czas, aby zapoznać się z serią dzięki naszemu ostatecznemu przewodnikowi po grach The Legend of Zelda.
Ponieważ Link i Zelda świętują 35 lat ratowania Hyrule przed siłami ciemności, chcieliśmy zrobić coś wyjątkowego. Dlatego zdecydowaliśmy się nakreślić całą historię serii, począwszy od oryginalnej gry przygodowej Bohatera Czasu, aż do wydania Skyward Sword HD. Omawiamy najlepsze gry Zelda tutaj i wszystko pomiędzy. Więc zrób sobie kawę i zajmij się naszym kompletnym przewodnikiem po grach The Legend of Zelda.
WIDEO: Czy powinieneś grać w Skyward Sword HD?
Legenda Zeldy
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
Legenda Zeldy (1986)
Deweloper: Nintendo R&D4 | Wydawca: Nintendo
Platforma: NES, Famicom Disk System
Ze względu na współczesną erę gier, a z kolei współczesny odtwarzacz gier wideo, trudno wytłumaczyć, jak ważny był The Legend Of Zelda, gdy został wydany 35 lat temu. Otrzymywanie elementu do wyboru lub wręczanie otwartego świata na talerzu może być dziś powszechne, ale oryginalna Zelda była objawieniem w 1986 roku i nadal ma wpływ na całe medium. Cudownie, to właśnie proste podejście Miyamoto do jego rzemiosła zapoczątkowało stworzenie serii.
Gdy Mario skupi się na skryptowanych wydarzeniach i liniowych poziomach, Zelda byłaby traktowana w bezpośrednim przeciwieństwie do tego, zmuszając gracza do odkrywania i wykorzystywania własnego poczucia ciekawości i wyobraźni, aby wymyślić następny krok; pozostaje ulubieńcem wielu osób w serialu dzięki temu, jak nieograniczony jest. Narracja jest w rękach gracza do stworzenia, każde wydarzenie rozwija się naturalnie, bez potrzeby jakiegokolwiek z góry określonego spisku lub niepotrzebnego trzymania ręki. Nintendo było odważne, aby spróbować ponownie uchwycić tego ducha w 2017 roku dzięki Breath of the Wild, więc próba 35 lat temu sprawia, że jest to jeszcze bardziej przełomowe.
Zelda 2: Przygoda Link
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
Zelda 2: Przygoda Link (1987)
Deweloper: Nintendo R&D4 | Wydawca: Nintendo
Platforma: NES, Famicom Disk System
Czarna owca rodziny, Zelda 2, nadal jest jedną z najbardziej dzielących publiczność. Większość ludzi zdaje sobie sprawę z porzucenia widoku z góry na dół na rzecz bardziej tradycyjnego side-scrollowania, a także z dodania punktów doświadczenia (które od tego czasu się nie pojawiły), ale niewielu pamięta, jak pomysłowa jest tak naprawdę The Adventure Of Link był. Perspektywa mogła się zmienić, ale Nintendo nadal było bardzo zaangażowane w ideę otwartego pola gry.
Rok po pierwszym, osoby odpowiedzialne za kontynuację jedynie rozszerzyły koncepcję. Angażowanie się z innymi postaciami i branie udziału w walce mogło odbywać się z kamerą skupioną na uroczym profilu naszego bohatera, ale możliwość powrotu do bardziej znanego widoku z lotu ptaka podczas podróży po Hyrule sprawiła, że gra wydawała się ogromna. Nie chodziło już tylko o przesuwanie ekranu w obie strony. Zamiast tego Zelda 2 sprawiała wrażenie znacznie bardziej epickiej, podróżując przez ogromny krajobraz, który był zasłużenie wspaniały. Bez tego przyszłość franczyzy byłaby zupełnie inna…
The Legend of Zelda: Link do przeszłości
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Link do przeszłości (1991)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: SNES
Najbardziej dopracowana perełka Super Nintendo, A Link To The Past, będzie na pierwszych miejscach na listach „Najlepszych gier wszechczasów” tak długo, jak będzie istniało medium. Tak nietykalna w 2021 roku, jak w momencie premiery, decyzja Nintendo o przeniesieniu rozwoju z NES na jego następcę mogła być oczywista i nieunikniona, ale to nie zmniejsza geniuszu w sercu projektu gry.
Dodanie Mrocznego Świata – który pokazał Hyrule spustoszone przez Ganona – zniszczyło iluzję pojedynczego środowiska, na którym trzecia Zelda spędziła dobre kilka godzin na budowaniu. Nie tylko stworzył model, który został szybko zapożyczony przez zdecydowaną większość, ale światowy przełącznik rozwinął serię w sposób, który nadal jest uważany za pewnik. W tym momencie oczekiwano nowych broni i przedmiotów, ale lochy, które miały wiele poziomów, były objawieniem. Pokazując talent Nintendo zarówno do wyzwań, jak i do złożoności, było to ostateczne połączenie poprzednich dwóch części i deklaracja intencji w tym, co stanie się najbardziej rozpoznawalnym fundamentem tytułu Zelda.
The Legend of Zelda: Przebudzenie Linka
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Przebudzenie Linka (1993)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: Game Boy
Pierwsza Zelda na palmtopie była prawdopodobnie najbardziej niezwykła z dotychczasowych. Jako gra, która odbiega od formuły do n-tego stopnia, Link’s Awakening jest odpowiedzialny za tak wiele drobniejszych szczegółów, których większość fanów oczekuje teraz jako norma. Ignorując takie osoby jak Hyrule i samą Zeldę, aby skoncentrować się na wyspie Koholint i Rybie Wiatru, zerwało z tradycją, pojawiając się na świecie postacie Mario. Znaczenie tytułu Game Boy to atmosfera i niesamowicie satysfakcjonujący test, jaki stanowi. Przez cały czas panuje ciągłe poczucie, że coś nie jest w porządku, a prawdziwe zamieszanie, które wyzwala wiele lochów i zadań pobocznych, oznacza, że jest to znacznie bardziej dojrzały wpis niż jego poprzednicy. Pamiętaj, że tutaj zaczął się powracający motyw instrumentów muzycznych i zawsze popularna minigra handlowa, a to, co kiedyś było zabawnym projektem po godzinach dla kilku pracowników Nintendo, teraz niesie ze sobą poważne dziedzictwo.
The Legend of Zelda: Okaryna Czasu
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Okaryna czasu (1998)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: N64
Podobnie jak w Super Mario 64, wpływ Ocarina Of Time na przejście do 3D jest nie do przecenienia. Będąc kulminacją wszystkiego, czego Nintendo nauczyło się i wdrożyło w swoich poprzednich grach, nowa technologia umożliwiła studiu zrealizować wszystkie jego najbardziej ekstrawaganckie marzenia. Wielu twierdziłoby, że to tylko rozszerzenie wszystkiego, co było wcześniej, i ta logika brzmiała do pewnego stopnia zgodnie z prawdą, ale „celowanie w Z” i pojawienie się Epony oznaczało, że nikt nie mógł oskarżyć szablonu o to, że nie ewoluuje.
Ponownie jednak to, jak gigantyczny Hyrule wydawał się pozostawić taki ślad na swoich słuchaczach. Na przykład strzał z haka nie był już przeznaczony do lochów ani prowizorycznej broni; zamiast tego było narzędziem niezbędnym, aby zobaczyć, co cały świat ma do zaoferowania. Taki był poziom odkrycia, że można było nawet wędrować do miejsc, w których nie miałeś prawa przebywać, zmuszony do powrotu w późniejszym czasie. Był to bez wątpienia najlepiej zrealizowany z dotychczasowych seriali, ale cofnij się o krok, a wpływ pierwszych trzech jest więcej niż widoczny.
The Legend of Zelda: Maska Majory
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
Legenda Zeldy: Maska Majory (2000)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: N64
Co byś stworzył po stworzeniu jednej z najbardziej komercyjnych i krytycznych gier wszech czasów? Wątpimy, aby odpowiedź była maską Majory. Wymyślnie obalając formułę Zelda, zaimplementował mechanikę czasu, która oznaczała ciągłe zagrożenie niepowodzeniem po trzech dniach w jego wszechświecie, prawie 60 minut dla gracza. Chociaż ten Miecz Damoklesa był sercem gry, to umiejętność implementacji wielu jego elementów była oszałamiająca.
Równoczesne konstruowanie tak wielu warstw, że prawie zamieszanie – od głównej fabuły po dziesiątki zadań pobocznych – wymagało niemal drobiazgowego podejścia, aby rozgryźć dokładny wzór, co dało mu wystarczającą pozycję, by łatwo było się spierać jako jeden z najlepszych gry z zagadkami w swojej epoce. Było to również (pomimo Przebudzenia Linka) pierwsze prawdziwe odejście Zeldy od lat. Niestety, zraziło to wielu fanów, prawdopodobnie zniechęconych ostrymi zmianami i ciągłym strachem przed koniecznością ponownego uruchomienia, jeśli czas poprawi sytuację. Nietrudno dostrzec jego wpływ na inne gry, ale nie tylko na serię Dead Rising firmy Capcom czy Flower, Sun, And Rain od Grasshopper Manufacture… To też wprowadziło Tingle w świat.
The Legend of Zelda: Oracle of Ages / Oracle of Seasons
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Wyrocznia wieków / Wyrocznia pór roku (2001)
Deweloper: Flagowy/Capcom | Wydawca: Nintendo
Platforma: Game Boy Color
Zapomniane dzieci z serii Zelda, gry Oracle minęły wielu ludzi, gdy opóźniony duet pojawił się na Game Boy Color kilka tygodni po premierze Game Boy Advance. Ale ci, którzy przeoczyli parę Oracle, naprawdę przegapili dwa najciekawsze tytuły Zelda swojej epoki. Oprócz jeszcze większej liczby sposobów na zabawę z centralną mechaniką rozgrywki – zdolność Oracle Of Seasons do otwierania ścieżek poprzez zmianę pogody jest genialna – wiedza, że prawdziwe zakończenie było dostępne tylko dla tych, którzy ukończyli obie gry, sprawiła, że jest to wyjątkowa propozycja.
The Legend of Zelda: Budziciel wiatru
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
Legenda Zeldy: Budzący wiatr (2002)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: GameCube
Dla każdego, kto wierzy, że wizualny połysk jest nieistotny, wystarczy spojrzeć na The Wind Waker, aby uzyskać dowód. Niezależnie od tego, czy jest to pozytywne, czy negatywne, cel-shaded Link przepływający przez to, co kiedyś było Hyrule, zdołał wywołać ekstremalną reakcję u wszystkich, którzy widzieli go po raz pierwszy, a ci, którzy widzieli przeszłość tak „dziecięcą” technikę, szybko zdali sobie sprawę z jej blasku. Zelda zawsze zajmowała się eksploracją i odkrywaniem, ale szansa na to, żeglując na inne wyspy, nadała zupełnie nowe znaczenie idei gry przygodowej.
Graficzna zmiana też nie była tylko na pokaz. Znacznie bardziej stylizowany wygląd oznaczał, że Nintendo miało teraz moc rzucania najbardziej subtelnych wskazówek dla każdego, kto ma problemy, nawet jeśli był to prosty rzut oka, gdy Link wypatrzył przedmiot, który może być przydatny. Mogło się wydawać, że seria miała na celu młodszą grupę demograficzną, ale Wind Waker może być najbardziej kompletną ze wszystkich iteracji w kanonie.
The Legend of Zelda: Przygody czterech mieczy
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Przygody czterech mieczy (2004)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: GameCube
Koncepcja czterech mieczy ma dwa odrębne wpisy, z których oba dobrze pokazują, jak elastyczne są pomysły w rdzeniu Zeldy. Jeśli chodzi o konsolę domową, niewykorzystane połączenie między GameCube i Game Boy Advance nigdy nie było bardziej precyzyjne niż tutaj. Jednoczesne prowadzenie rozgrywki w trybie kooperacji i rywalizacji – zakradanie się do lochów w celu kradzieży skarbu było stałym źródłem rozrywki – okazało się, że franczyza z pewnością nie ograniczała się do areny dla jednego gracza, nawet jeśli Czwórka Seria Swords była pierwszą właściwą próbą rozszerzenia Zeldy w przestrzeń wieloosobową.
The Legend of Zelda: Czapka Minish
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Czapka miniszka (2004)
Deweloper: Flagowy/Capcom | Wydawca: Nintendo
Platforma: Game Boy Advance
Zanim Nintendo zdecydowało się na swoją bardzo specyficzną formułę dla Zeldy na DS, pojawił się The Minish Cap. Zdecydowanie w tonie Wind Wakera, był to tytułowy nakrycie głowy, które odsłoniło jeszcze większą głębię wszechświata. Zabranie graczy z powrotem przez obszary, których właśnie doświadczyli, wymaga trochę odwagi, a jedyną zmianą jest wielkość głównego bohatera, ale umiejętność, w której te sekcje zostały odwzorowane, sprawiła, że poczuli się zupełnie nowi. Pokazał również, że Nintendo zamierza wykroić niszę dla Link, jeśli chodzi o urządzenia przenośne, eksperymentując z nowymi pomysłami, które pojawią się i rozwiną gdzieś w dalszej kolejności.
The Legend of Zelda: Księżniczka Zmierzchu
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
Legenda Zeldy: Księżniczka Zmierzchu (2006)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: GameCube, Wii
Księżniczka Zmierzchu, będąca łabędzim śpiewem GameCube i początkiem szaleństwa Wii, jest często niesłusznie przedstawiana jako Ocarina Of Time 2. Chociaż z pewnością istnieją podobieństwa, bardziej rozsądnym poglądem jest to, że Twilight Princess opierała się na grze, która nadal była powszechnie uważana za być najlepszym. Podkreślił również, że Nintendo nie działało na pustkowiu. Równoległe królestwa i muzyka nadal były ważną cechą, ale zdolność Linka do przekształcenia się w wilka była kolejnym oryginalnym spinem dla stale rozwijającej się serii.
Niszcząc świat w odpychającej i klaustrofobicznej szarej chmurze, Twilight Princess przyjęła znacznie ciemniejszy i bardziej złowieszczy ton niż wiele gier Zelda wcześniej odważyło się. Coup de grÂce polegał na wprowadzeniu szermierki podczas jazdy konnej. Używając go do tworzenia tego, co wciąż jest jednym z najlepszych elementów końcowych w cyklu, jest to pomijany dodatek do bardzo godnego tytułu.
The Legend of Zelda: Widmowa klepsydra
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
Legenda Zeldy: Widmowa klepsydra (2007)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: DS
Narodziny nowego typu konsoli spowodowały również powstanie bardzo wyraźnego doświadczenia Zeldy. Stylistycznie nawiązując do The Wind Waker, Phantom Hourglass powstał z popiołów, aby udowodnić, że kontrola igły nie jest wadą, którą niektórzy zakładali. Chociaż opinia wydawała się sugerować, że nie ma sposobu na wygodne sterowanie Linkiem bez przycisków, okazało się to błędne przez zręczne sterowanie ekranem dotykowym ukończonej gry. Jeszcze bardziej imponujący przez powrót sekcji żeglarskich, jedynym prawdziwym problemem, który się wyróżniał, była dziwna konstrukcja wokół centralnej wieży. Prosząc cię o ciągłe powracanie do niej, gdy rozszerzyłeś moc centralnej klepsydry, wprowadził monotonię, która prawdopodobnie sprawia, że link DS debiutuje najsłabszym wpisem w serii.
The Legend of Zelda: Spirit Tracks
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Spirit Tracks (2009)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: DS
Dla laika może się wydawać, że Nintendo po prostu zamieniło statki na pociągi i nazwało to dniem, w którym chodziło o Spirit Tracks. Laik jak zwykle się myli. Danie Linkowi pociągu do wędrowania było z pewnością inne – a stworzenie z niego ostatecznego bossa było z łatwością punktem kulminacyjnym gry – ale zabicie księżniczki Zeldy w kilka chwil po rozpoczęciu musi być najodważniejszym oryginalnym pomysłem Spirit Tracks. Następnie na każdym kroku podąża za Linkiem, stąd nazwa, dzięki czemu jest to niezawodny sposób na przyciągnięcie uwagi odbiorców.
Spirit Tracks to także jedna z nielicznych gier, które naprawdę wcielają się w tę ideę podróżowania. Pociąg staje się kluczowy dla całej koncepcji, nawet przedstawiając krzywą uczenia się, którą należy opanować, jeśli wszystkie zwykłe tajemnice mają zostać odkryte. Ten sam tok myślenia rozlewa się, gdy nadejdzie czas jednoczesnego kontrolowania Linka i Zeldy. Prezentacja i wprowadzenie mogą być przystępne, ale poziom głębi, którego można oczekiwać od każdego szanowanego wpisu Zelda, jest więcej niż obecny.
The Legend of Zelda: Okaryna Czasu 3D
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Okaryna Czasu 3D (2011)
Deweloper: Grezzo | Wydawca: Nintendo
Platforma: 3DS
Ocarina of Time 3D jest uważana przez wielu za jedną z największych przeróbek gier wideo wszechczasów i nie bez powodu. Deweloper Grezzo wziął fundament, który odmówił odzwierciedlenia powolnego rozpadu czasu i zbudował go w imponujący sposób. Ekran dotykowy może być używany do zarządzania przedmiotami w ekwipunku i grania w tytułową okarynę, podczas gdy żyroskopowe i stereoskopowe funkcje 3DS zostały sprytnie wykorzystane, aby wprowadzić nowe wrażenia do broni i świata Linka. Uwzględnij zaktualizowaną grafikę, włączenie zmodyfikowanych lochów Master Quest i lustrzanego świata, tryb wyzwania z bossem, a Ocarina of Time 3D jest prawdopodobnie najlepszą wersją gry, która nie chce się starzeć.
The Legend of Zelda: Skyward Sword
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Niebiański miecz (2011)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: Wii
Skyward Sword był ambitnym wejściem do serii The Legend of Zelda. Był też jednym z najbardziej dzielących. Przybywając z okazji 25. rocznicy, Skyward Sword jest kanonicznie pierwszą grą na osi czasu Zelda, wypełniającą luki w tradycji i szczegółowo opisującą pochodzenie Master Sword. Podczas gdy długoletni fani mieli wiele do pokochania, Skyward Sword przeciągnął serię w przyszłość dzięki wyrazistemu wsparciu dla Wii Remote i urządzeń peryferyjnych MotionPlus.
Miało to pozwolić ci wcielić się w rolę Linka, gdy poruszał się między zamieszanym światem a chmurami powyżej, walcząc z wrogami z dokładnością 1:1 i eksplorując jedne z najmądrzejszych lochów, jakie kiedykolwiek widziała seria. Niezależnie od tego, czy była to liniowość ograniczeń technologii MotionPlus, Skyward Sword nadal dzieli fanów.
The Legend of Zelda: The Wind Waker HD
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: The Wind Waker HD (2013)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: Wii U
Wii U nigdy nie doczekało się, by Legend of Zelda nazwał swoją własną – już samo to świadczy o dziwnej pozycji konsoli w historii Nintendo. Na szczęście otrzymał zremasterowaną wersję Wind Wakera z 2002 roku. Klasyk GameCube otrzymał kolejną szansę, by zabłysnąć, przybywając z odświeżoną rozdzielczością i oświetleniem, mądrze wykorzystując touchpad Wii U, aby umożliwić graczom kontrolowanie mapy i ekwipunku, ograniczone wsparcie dla funkcji żyroskopu GamePada i inteligentną jakość ulepszenia życia, aby wygładzić niektóre zmarszczki w oryginalnym projekcie. Wind Waker HD ustanowił szablon dla remasterów, do którego Nintendo będzie powracało raz za razem.
The Legend of Zelda: połączenie między światami
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Połączenie między światami (2013)
Deweloper: Nintendo EAD | Wydawca: Nintendo
Platforma: 3DS
Kontynuując skłonność Nintendo do używania podręcznych wpisów do serii Legend of Zelda jako podstawy do eksperymentów, połączenie między światami było prawdziwym objawieniem. I musiało tak być, ponieważ Nintendo zaprezentowało ekskluzywny 3DS jako duchowy następca A Link to the Past.
Otwarta struktura, pozwalająca graczom na oczyszczenie lochów w dowolnej kolejności, a inteligentny system wypożyczania przedmiotów pomógł Połączeniu Między Światami wyrzeźbić znaczące miejsce w gobelinie serii, podczas gdy mechanika łączenia ścian pomogła to dalej oprócz któregokolwiek ze swoich poprzedników. A Link Between Worlds pokazał, jak może wyglądać bardziej otwarta gra Zelda, coś, czego Nintendo nigdy nie zapomni, patrząc na przyszłość serii.
The Legend of Zelda: Maska Majory 3D
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Maska Majory 3D (2015)
Deweloper: Grezzo | Wydawca: Nintendo
Platforma: 2015
Biorąc pod uwagę swój rockowy debiut, Majora’s Mask nigdy nie wydawała się prawdopodobnym kandydatem do ponownego wydania lub remasteru. Na szczęście Nintendo dało czarnej owcy rodziny kolejną szansę w centrum uwagi – i skorzystało z niej. W ciągu 15 lat od debiutu Majora’s Mask gra stała się czymś w rodzaju kultowego klasyka, a wydanie 3DS dało graczom szansę odkrycia, jak bardzo przyszłościowe (i zaskakująco ponadczasowe) jest naprawdę. Ulepszona grafika, ulepszenia podstawowych systemów i mechaniki oraz przebudowany system zapisu sprawiły, że Majora’s Mask 3D jest najlepszym sposobem na poznanie najmroczniejszej i najbardziej złożonej gry Zelda w jej długiej historii.
The Legend of Zelda: Bohaterowie Tri Force
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Bohaterowie Tri Force (2015)
Deweloper: Nintendo EPD, Grezzo | Wydawca: Nintendo
Platforma: 3DS
The Legend of Zelda poczynił małe kroki w trybie wieloosobowym dzięki Four Swords i Four Swords Adventures, ale niewielu spodziewało się, że zobaczy rozszerzenie tego pomysłu. W ramach drugiego oryginalnego wyjścia serii na 3DS Nintendo wydało Tri Force Heroes – porywający pomysł, który niestety odzwierciedlał zmagania, z jakimi firma musiała zmierzyć się z rozgrywkami wieloosobowymi od czasu śmierci kabla łączącego.
Liczba graczy została zmniejszona z czterech do trzech, położono większy nacisk na współpracę nad konkurencją, a niektóre niestabilne funkcje sieciowe i niepożądane ograniczenia trybów gry sprawiły, że Tri Force Heroes wydawało się rzadkim błędem. Mimo to nie można winić Nintendo za próby.
The Legend of Zelda: Księżniczka Zmierzchu HD
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
Księżniczka zmierzchu HD (2016)
Deweloper: Tantal | Wydawca: Nintendo
Platforma: Wii U
Jeśli Twilight Princess był przeoczonym wpisem w 2006 roku, jego ponowne wydanie na Wii U tylko pomogło zwiększyć jego ekspozycję. Twilight Princess był ledwo tknięty w tym remasterze HD, chociaż zawierał kilka inteligentnych ulepszeń jakości życia. Przerywniki, które ciągnęły się przez wieczność, zostały ponownie edytowane, Twilight Realm zostało poddane niewielkiemu remontowi, a podwodne sekcje zostały ulepszone. Biorąc pod uwagę, że gra została uruchomiona jednocześnie na GameCube i Wii, wydanie 2016 zawierało to, co najlepsze z obu światów pod względem sterowania – precyzyjne dane wejściowe pierwszego i niewielkie wykorzystanie funkcji ruchu drugiego do celowania pocisków. Jeśli nie grałeś w Księżniczkę Zmierzchu za pierwszym razem, nie było wymówki, gdy ta wersja wylądowała.
The Legend of Zelda: Breath of the Wild (2017)
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Breath of the Wild (2017)
Deweloper: Nintendo EPD | Wydawca: Nintendo
Platforma: Wii U, Switch
Powodem, dla którego The Legend of Zelda zawsze była w stanie zachować swoją aktualność przez lata, jest jej zdolność do odkrywania siebie na nowo. Breath of the Wild był objawieniem, obejmującym nieliniowość i nieuporządkowane ideały pierwszej gry z serii – wymyślając je na nowo dla nowej generacji. Podobnie jak wcześniej Ocarina of Time i Link to the Past, sukces Breath of the Wild można znaleźć w zbieżności pomysłów i ich niezrównanej realizacji.
Nawet teraz, po latach od debiutu na Wii U i Switch, Breath of the Wild wciąż generuje wyjątkowe historie. Szczegółowy system fizyki i jego rozległy, otwarty krajobraz okazał się być placem zabaw w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu. Breath of the Wild to przygoda dla wyobraźni, która przez długie lata będzie wpływać na wszystkie zakątki branży.
The Legend of Zelda: Przebudzenie Linka
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Przebudzenie Linka (2019)
Deweloper: Grezzo | Wydawca: Nintendo
Platforma: Przełącz
Dzięki remasterom Nintendo wpadło w przewidywalny rytm. Być może dlatego tak bardzo zaskoczyło nas Przebudzenie Linka. To, co kiedyś było najlepiej strzeżoną tajemnicą serii The Legend of Zelda, otrzymało kolejną szansę, by zabłysnąć na Switchu, przybywając z naprawdę wspaniałym światem dioramy z pudełkiem z zabawkami i grafiką z przesunięciem pochylenia, która bez wysiłku przywołuje wrażenie oryginału z 1993 roku. Była to wyjątkowa stylistyka wyjątkowej gry, ponowne wydanie, które łączyło fundamentalne działanie przygody na Game Boya z elementami ponownego wydania Color i subtelnymi ulepszeniami jakości życia. Link’s Awakening jest wyjątkowy i odzwierciedla to piękne traktowanie, jakie zostało potraktowane dla Switcha.
The Legend of Zelda: Skyward Sword HD
(Źródło zdjęcia: Nintendo)
The Legend of Zelda: Skyward Sword HD (2021)
Deweloper: Tantal | Wydawca: Nintendo
Platforma: Przełącz
Skyward Sword podzielił, kiedy został wydany dekadę wcześniej. Został umieszczony jako wizytówka dla Wii i urządzenia peryferyjnego MotionPlus, zaprojektowanych tak, aby zapewnić sterowanie 1:1 z Wii Remote. W grze były dobre pomysły, ale zostały one przyćmione potrzebą działania jako wizytówka systemu. Na szczęście wydanie Skyward Sword HD dało jednej z najbardziej niedocenianych gier Legend of Zelda szansę na ponowną ocenę.
Skyward Sword HD to gra, która odrodziła się na nowo dzięki ulepszonemu systemowi sterowania, poprawionej liczbie klatek na sekundę i rozdzielczości oraz niezliczonym poprawkom wprowadzonym w celu wyeliminowania sztucznych punktów tarcia w podstawowej konstrukcji. To długa, autorska przygoda, która celebruje dziedzictwo Legend of Zelda i bada pochodzenie jej najbardziej kultowych postaci i sprzętu do ekwipunku – idealne wydanie na 35. rocznicę serii.
Ta funkcja pojawiła się po raz pierwszy w 115 numerze magazynu gamesTM z okazji 25-lecia. Został zredagowany i zaktualizowany, aby odzwierciedlić nieustępliwy upływ czasu.