(Zdjęcie: Capcom) SKOK DO:
- Resident Evil (1996)
- Resident Evil: Director’s Cut (1997)
- Resident Evil 2 (1998)
- Resident Evil 3: Nemesis (1999)
- Resident Evil Survivor (2000)
- Resident Evil – kod: Veronica (2000)
- Resident Evil – kod: Veronica X (2001)
- Resident Evil Gaiden (2001)
- Resident Evil Survivor 2 – kod: Veronica (2001)
- Resident Evil Remake (2002)
- Resident Evil Zero (2002)
- Resident Evil: Dead Aim (2003)
- Resident Evil Outbreak (2003)
- Resident Evil Outbreak: File # 2 (2004)
- Resident Evil 4 (2005)
- Resident Evil: Deadly Silence (2006)
- Resident Evil: The Umbrella Chronicles (2007)
- Resident Evil 5 (2009)
- Resident Evil: The Darkside Chronicles (2009)
- Resident Evil: The Mercenaries 3D (2011)
- Resident Evil: Revelations (2012)
- Resident Evil: Operation Raccoon City (2012)
- Resident Evil 6 (2012)
- Resident Evil Revelations 2 (2015)
- Umbrella Corps (2016)
- Resident Evil 7: Biohazard (2017)
- Resident Evil 2 Remake (2019)
- Resident Evil 3: Nemesis Remake (2020)
- Resident Evil: Village (7 maja 2021)
„Enter the Survival Horror…” tymi czterema słowami Capcom zapoczątkował gatunkową rewolucję. Seria Resident Evil zadebiutowała 22 marca 1996 roku na oryginalnej konsoli PlayStation. W ciągu 25 lat od tego czasu Resident Evil stała się jedną z najbardziej lubianych i najlepiej sprzedających się serii gier – przenosząc ponad 107 milionów sztuk w łącznej sprzedaży na całym świecie. Jak dowiesz się z tego ostatecznego przewodnika po grach Resident Evil, jednym z powodów, dla których seria odniosła taki sukces i długowieczność, jest chęć odkrywania siebie na nowo, mutacji, aby lepiej przetrwać w swoim środowisku.
Ze względu na tę chęć przetrwania seria Resident Evil ma na swoją nazwę nieco niechlujną bibliotekę gier. Z siedmioma (wkrótce ośmioma) głównymi wpisami i dziesiątkami spin-offów – nie wspominając o tak wielu remake’ach, remasterach i reedycjach – może być trudno pojąć, jak szerokie i eksperymentalne stało się Resident Evil od 1996 roku. Z Resident Evil: Village na horyzoncie i franczyzą obchodzącą w tym roku 25-lecie istnienia, uznaliśmy, że to idealny czas na poznanie pełnej historii gier Resident Evil. Aha, i jeśli szukasz rankingów, mamy tutaj najlepsze gry Resident Evil.
Resident Evil (1996)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil (1996)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PS1
Resident Evil nie był pierwszą grą typu survival horror – ten zaszczyt (prawdopodobnie) przypadł Sweet Home, kultowemu klasykowi firmy Capcom z 1989 roku dla NES, który posłużył jako główna inspiracja dla wydania na PlayStation w 1996 roku – ale jest odpowiedzialny za ustanowienie podstaw gatunku, nad którym do dziś się budujemy. 25 lat później, a oryginalne wcielenie Resident Evil nadal pozostaje jedną z największych horrorów wszechczasów.
Zapomnij na sekundę o hokey otwierającej sekwencję FMV, a to, co pozostaje, to mistrzowska klasa w klimatycznym opowiadaniu historii. To niezwykłe, jak szybko Resident Evil jest w stanie ustanowić przerażające poczucie czasu i miejsca w klaustrofobicznych korytarzach Rezydencji Spencera. Oryginalna przygoda Jill Valentine i Chrisa Redfielda pozostaje koszmarnym wyzwaniem do dziś. Nie z powodu kontroli czołgów, ale raczej polegania na rzadkości, bezlitosnym zarządzaniu zasobami, karaniu wrogów i misternie zaprojektowanej rezydencji, która jest tak samo znana z absurdalnych zagadek architektonicznych, jak i kawalkady przerażających skoków.
Resident Evil: Director’s Cut (1997)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: Director’s Cut (1997)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PS1
Podczas gdy sequel Resident Evil został podświetlony na zielono zaledwie kilka tygodni po zakończeniu pracy nad oryginalną grą, przeszedł przez słynny kontrowersyjny cykl produkcyjny. Do 1997 roku rozwój Resident Evil 2 był prawie ukończony, ale ostatecznie został odrzucony, a twórca serialu Shinji Mikami wycofał się, aby nadzorować twórczy kierunek. W rezultacie Capcom starał się wprowadzić na rynek coś, co mogłoby wykorzystać rosnącą dynamikę Resident Evil.
I tak poczęstowano nas Resident Evil: Director’s Cut. Wydano dwie wersje tej gry, jedną z obsługą DualShock, a drugą bez, chociaż podstawowa oferta była taka sama. Najważniejszymi dodatkami były dwie nowe konfiguracje trudności; Tryb aranżacji przeniósł kluczowe przedmioty i wrogów do nowych lokalizacji wokół posiadłości Spencera, podczas gdy Początkujący zwiększył częstotliwość zrzutów zasobów oraz poprawił zdrowie gracza i zadawane obrażenia. Solidne wydanie dla każdego, kto przegapił grę za pierwszym razem.
Resident Evil 2 (1998)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 2 (1998)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PS1
Stworzenie udanej kontynuacji to trudna sprawa. Firma Capcom stanęła przed tym wyzwaniem w 1996 roku, godnym pozazdroszczenia zadaniem ewolucji formuły, z którą nieoczekiwanie odniósł sukces, i przeniesienia jej na wyższy poziom. To nie był proces, który Capcom dobrze sobie radził za pierwszym razem, ponieważ możesz dowiedzieć się więcej z tej retrospektywy Resident Evil 1.5, ale kiedy udało się zrobić to dobrze, wynikowe doświadczenie jest jednym z najbardziej imponujące sequele wszechczasów.
Resident Evil 2 przejął duszną atmosferę posiadłości Spencera i przeciągnął ją na rozległą przestrzeń – Raccoon City, oblężoną przez żywych trupów. Wymagało to temperamentnego tempa, delikatnej równowagi i nawiedzonego wyzwania, które pomogło zdefiniować debiut Resident Evil i ulepszyło każdy aspekt z czymś, co wydawało się względną łatwością. Leon S. Kennedy i Claire Redfield nie tylko zadebiutowali tutaj; wystąpili w grze, która pomogła zdefiniować erę PS1 i utrwalić w legendach kluczowe aspekty formuły Resident Evil.
Resident Evil 3: Nemesis (1999)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 3: Nemesis (1999)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PS1, PC, Dreamcast
Resident Evil 3: Nemesis miał ogromny ciężar oczekiwania, który działał przeciwko niemu. Resident Evil 2 odniosło ogromny sukces, a firma Capcom pogrążyła się w chwastach rozwoju, próbując wymyślić, co robić dalej. Nemesis rozpoczął życie jako spin-off, zanim został zmieniony na główną pozycję, a Jill Valentine objęła prowadzenie w historii, która służyła zarówno jako prequel, jak i kontynuacja RE2. Mogło przybyć ze znanymi, wstępnie wyrenderowanymi tłami i perspektywami z nieruchomej kamery, ale Resident Evil 3: Nemesis odniósł sukces dzięki obaleniu oczekiwań.
Tam, gdzie kiedyś można było znaleźć bezpieczeństwo w animacji otwierania drzwi, Resident Evil 3 zapewnił, że w Raccoon City nie ma gdzie się schować, dzięki wprowadzeniu Nemesis. Zaprojektowany biologicznie, aby uczynić Twoje życie prawdziwym piekłem, Nemesis był nieustępliwym, stresującym zagrożeniem, które działało, aby podnieść napięcie i usprawiedliwić coraz większą koncentrację serii na akcji. Resident Evil 3: Nemesis pozostaje jednym z najlepszych w serii, dzięki spokojniejszej rozgrywce, plastycznej ramce narracyjnej i trybowi The Mercenaries: Operation Mad Jackal – wczesnej wersji ulubionej mini-gry Mercenaries.
Resident Evil Survivor (2000)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Survivor (2000)
Deweloperzy: TOSE | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS1
Wielu było zaskoczonych, gdy Capcom zdecydował się na walkę z perspektywy pierwszej osoby w Resident Evil 7 – odważny powrót wydawcy do formy, po mocno oczernianej szóstej części głównej serii – ale nie był to pierwszy flirt wydawcy z bardziej intymną perspektywą. Nie, ten zaszczyt przypada Resident Evil Survivor, grze, której najlepiej zostawić kurz w annałach historii serii.
Akcja rozgrywa się wkrótce po eksplozji, która zmiotła Raccoon City z mapy, jesteś zmuszony przedzierać się przez błotniste środowiska 3D wyspy Sheena (wczesny wskaźnik tego, jak ważne dla oryginalnego klimatu Resident Evil były ekstrawaganckie, wstępnie renderowane tła) i powoli walcz. na szynach przeciwko paradującej armii najbardziej znanych potworów Resi. Podczas gdy gracze w Europie i Japonii mogli to zrobić z pistoletem świetlnym w ręku, gracze w USA nie mogli, po części z powodu kulturowego konfliktu związanego z tragiczną masakrą w Columbine High School w 1999 roku. Niezależnie od tego, jak w to grałeś, Survivor była kiepską kopią Kryzysu Czasu, która nie zrobiła wrażenia.
Resident Evil – kod: Veronica (2000)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil – kod: Veronica (2000)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: Dreamcast
W dziwnym zrządzeniu losu Resident Evil – Code: Veronica została kiedyś zaprojektowana, aby poprowadzić serię w przyszłość – chociaż ostatecznie wylądowała jako spin-off, który nieco wyprzedził swoje czasy. Code: Veronica była pierwszą grą z tej serii, która wprowadziła środowiska 3D w czasie rzeczywistym, bardziej dynamiczną kamerę i pomogła Resident Evil wkroczyć na terytorium akcji.
Przebójowy projekt Code: Veronica, naprawdę skandaliczny, był, z perspektywy czasu, zapowiedzią tego, gdzie Resident Evil ostatecznie skończy z piątą i szóstą odsłoną. Mimo to przygoda Claire i Chrisa Redfieldów na odległej wyspie więziennej i do tajnego ośrodka badawczego na Antarktydzie pozostaje wiernym wejściem do serii. Był pod wrażeniem gęstej atmosfery, uścisku inspirowanego gotyckim horrorem projektu środowiskowego i karzącej krzywej trudności, która zapewniała przetrwanie, wciąż było czymś, o co trzeba było walczyć.
Resident Evil – kod: Veronica X (2001)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil – kod: Veronica X (2001)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PS2
Resident Evil – Code: Veronica była kontrowersyjna, kiedy zadebiutowała. Nie ze względu na zmiany, które wprowadził w wątkach DNA Resident Evil, niekoniecznie, ale z powodu jej wydania na Sega Dreamcast – była to pierwsza gra z serii „ mainline ”, która nie zadebiutowała na platformie Sony. Już niedługo PS2 otrzyma własną wersję, a Code: Veronica X wyląduje na początku 2001 roku.
Kiedy ludzie cytują Code: Veronica jako „ulubieńca fanów”, prawdopodobnie mówią o tej wersji gry ze względu na popularność PS2 w tamtym czasie. Podczas gdy podstawowa gra jest w dużej mierze taka sama, Code: Veronica X zawierała niewielkie ulepszenia graficzne i wydajności, a także ponad 10 minut nowych przerywników filmowych; rozszerzona wersja skupiała się na rosnącym zauroczeniu fanów Albertem Weskerem, a jego zaangażowanie w Umbrella Corporation pomogłoby ukształtować narrację gier Resident Evil na wiele lat.
Resident Evil Gaiden (2001)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Gaiden (2001)
Deweloper (zy): Capcom, M4 | Wydawca: Capcom
Platformy: Game Boy Color
Resident Evil Gaiden to coś w rodzaju niedocenianego klasyka. Wydany wyłącznie dla Game Boy Color, współtwórcy Capcom i M4 wykonali godną podziwu robotę, przenosząc klaustrofobiczny horror Resident Evil na mały ekran. Godny podziwu, ale nie doskonały. A jednak mimo swoich bardzo realnych problemów Resident Evil Gaiden jest co najmniej oryginalny.
Nie ma nic podobnego do Resident Evil Gaiden w serii Resident Evil, ani biblioteki gier dostępnych na Game Boy Color. Odbywa się na opanowanym przez zombie statkiem wycieczkowym (tak idealnym miejscem dla survival horroru, jakiego kiedykolwiek można się spodziewać), w którym Leon S.Kennedy i Barry Burton walczą o przetrwanie w historii, która jest teraz (niestety). uważane za niekanoniczne. Pomiędzy dziwnymi łamigłówkami, wciągającą narracją, drobiazgowymi kontrolami, wspaniałą estetyką i dziwną minigrą walki z perspektywy pierwszej osoby, Resident Evil Gaiden jest produktem swoich czasów, w który trzeba grać, aby w to uwierzyć.
Resident Evil Survivor 2 – kod: Veronica (2001)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Survivor 2 – kod: Veronica (2001)
Deweloper (zy): Capcom, Namco | Wydawca: Capcom
Platformy: Arcade, PS2
Resident Evil Survivor został źle przyjęty, ale to nie powstrzymało Capcom przed wprowadzeniem do produkcji drugiej części serii Gun Survivor. Resident Evil Survivor 2 – Code: Veronica próbowała mocniej związać się z głównymi grami, tym razem umieszczając nas za oczami Claire Redfield, która szukała swojego brata po incydencie w Raccoon City.
Podobnie jak jego poprzednik, Resident Evil Survivor 2 był kolejnym dowodem na to, że Resident Evil i gatunek strzelanek z karabinami świetlnymi nie grały dobrze ze sobą w tym momencie. Z postaciami i wrogami Code: Veronica, było tu coś dla fanów, którzy desperacko pragnęli więcej przygody Claire, ale jego ruch i ruch nadal były podobne do przesuwania rąk przez kadzi pełną lepkiego zagrożenia biologicznego. Obsługując GunCon 2 i DualShock 2 firmy Namco w Japonii i Europie, ta nieprawdopodobna kontynuacja wypadła trochę lepiej w automatach niż w domu, ale Survivor 2 nigdy nie dotarł do wybrzeży Ameryki Północnej.
Resident Evil Remake (2002)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Remake (2002)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: GameCube
Capcom miał rację do udowodnienia na przełomie XIX i XX wieku. Wydawca ogłosił, że zawarł umowę na wyłączność z Nintendo na przeniesienie serii na GameCube. Spowodowało to swego rodzaju fiasko, ponieważ fani – którzy tradycyjnie mogli grać w gry Resident Evil na PlayStation – wyrazili sprzeciw wobec idei, że ostateczny Resident Evil 4 będzie poza ich zasięgiem. To nieco toksyczne środowisko przygotowało grunt pod Resident Evil Remake – grę, której nikt się nie spodziewał i niewielu by o tym zapomniało.
Jako jedna z pierwszych gier Capcom na GameCube, studio postanowiło przesuwać granice systemu, zanim zaczęło inwestować w kolejną numerowaną pozycję z serii. Rezultatem jest niewątpliwie najlepsza wersja Resident Evil, jednego z najlepszych horrorów szóstej generacji i jednego z największych remake’ów wszechczasów. Resident Evil Remake zmodernizował swoją akcję dzięki wielu mechanikom wprowadzonym do serii od 1996 roku, miał naprawdę zadziwiający projekt wizualny i wprowadził kilka inteligentnych ulepszeń jakości życia, które pomogły zapewnić REmake status jednego z najlepszych w historii Resident Evil.
Resident Evil Zero (2002)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Zero (2002)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: GameCube
Resident Evil Zero był ostatnim w swoim rodzaju. Przybywszy jako ekskluzywny GameCube w 2002 roku – chociaż później został odświeżony w HD, a następnie przeniesiony na prawie każdą realną platformę w ciągu lat – Resident Evil Zero obsadził się jako prequel oryginalnego Resident Evil, ostatecznie rzucając trochę światła na zło, które ogarnęło GWIAZDY Bravo Team w ciemnościach Gór Arklay.
Resident Evil Zero jest krytykowany przez niektórych z tych samych powodów, dla których jest chwalony przez innych; była to ostatnia główna gra, w której zastosowano formułę stałej kamery, wstępnie renderowane tła i potężną formułę Resident Evil do generowania przerażenia. Rebecca Chambers prowadzi tę niezapomnianą przygodę z opuszczonego pociągu w głąb posiadłości Spencera, pracując w tandemie ze skazanym przestępcą Billy Coenem. Ta oprawa pozwoliła firmie Capcom eksperymentować z unikalną mechaniką wymiany postaci, która wprowadziła nowy zwrot do wszystkiego, od projektowania puzzli po zarządzanie zasobami.
Resident Evil: Dead Aim (2003)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: Dead Aim (2003)
Deweloper (zy): Cavia | Wydawca: Capcom
Platformy: PS2
Mów, co chcesz o firmie Capcom, ale musisz podziwiać jej wytrwałość. Pomimo negatywnego odbioru Resident Evil Survivor i jego kontynuacji, wydawca kontynuował próby. Resident Evil: Dead Aim to czwarta gra z serii Gun Survivor, po Dino Stalkerze, bardziej udanej iteracji strzelanki z bronią świetlną osadzonej w świecie Dino Crisis. Dead Aim zrobił kilka kroków do przodu, dosłownie – porzucając strukturę szynową swojego poprzednika na rzecz opcji ręcznego przemieszczania.
Najlepiej grać z pistoletem świetlnym w dłoni, Resident Evil: Dead Aim pojawił się jako dziwna hybryda między ruchem w trzeciej osobie a akcją z perspektywy pierwszej osoby. Czy to zawsze działało? Nie, nie bardzo. Czy należy pochwalić dewelopera Cavię za wypróbowanie? Tak, absolutnie. Dead Aim pokazał potencjał w małżeństwie między rdzeniem Resident Evil a obsesją Capcomu na temat strzelanek na broń świetlną, torując drogę do udanych eksperymentów wydawcy z serią na Nintendo Wii.
Resident Evil Outbreak (2003)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Outbreak (2003)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PS2
Gdy właściciele platform i wydawcy zaczęli mocno inwestować w grę wieloosobową online na konsolach, Resident Evil Outbreak pozostaje kultowym klasykiem, którego zbyt niewielu miało środki lub okazję doświadczyć zgodnie z zamierzeniami. To wydanie na PS2 dowiodło, że z przyjaciółmi wszystko jest lepsze, nawet izolujący etos survival horroru w sercu Resident Evil.
Rozgrywający się w pięciu epizodycznych scenariuszach w Raccoon City, Resident Evil Outbreak dał graczom pierwszą okazję do przeżycia chaosu na ulicach, gdy wybuch epidemii wirusa T po raz pierwszy wymknął się spod kontroli. Pomimo braku kontroli głosowej i przeszkód, które trzeba było pokonać, aby PS2 było dostępne online w 2003 roku, Outbreak okazał się jednym z najbardziej udanych fragmentów stylu gry Resident Evil, na którym zbudowała swoją reputację seria.
Resident Evil Outbreak: File # 2 (2004)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Outbreak: File # 2 (2004)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PS2
Oryginalny Resident Evil Outbreak miał chaotyczny cykl rozwoju, a firma Capcom walczyła wewnętrznie o sfinalizowanie koncepcji Biohazard Online i przydzielenie zasobów do gier sieciowych (inicjatywa, która ostatecznie dała nam Monster Hunter). Jednak decyzja o wprowadzeniu kontynuacji do produkcji była dla Capcom łatwiejszą do sprzedania. To samodzielne rozszerzenie zawierało te same osiem postaci z oryginalnej gry, wrzucając je w pięć nowych scenariuszy – epizodycznych fabuł, które zostały wycięte z pierwszej gry z powodu ograniczeń zasobów, ale kiedyś pojawiły się w jej najwcześniejszych zwiastunach E3.
Resident Evil Outbreak: File # 2, oferujący bardziej wszechstronne systemy online i większy zestaw trybów, nie ma ambicji i uroku swojego poprzednika, ale nadal była absolutną koniecznością dla każdego, kto dołożył wszelkich starań, aby podłączyć PS2. do najwcześniejszej wersji PlayStation Network. Aha, i Resident Evil Outbreak: Plik # 2 zawierał jeden z najlepszych obszarów, jakie kiedykolwiek widziano w Resident Evil – prawdziwie nawiedzonym zoo pełnym egzotycznych zwierząt zainfekowanych wirusem T.
Resident Evil 4 (2005)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 4 (2005)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: GameCube
Resident Evil 4 to prawdopodobnie najlepsza gra akcji wszechczasów i jedna z najważniejszych premier we współczesnej erze gier. Niespełna dekadę od debiutu Resident Evil firma Capcom wprowadziła do produkcji gruntowne odkrycie serii. Ekskluzywny GameCube zmienił nie tylko Resident Evil, ale całą branżę wokół niego.
Kamera została wyrwana ze stałych pozycji w środowisku i mocno przykręcona do ramienia Leona S. Kennedy’ego. Resident Evil 4 był szybszy i mądrzejszy niż jego poprzednicy, ale nadal zmuszał graczy do wbicia stóp w ziemię, zanim mogliby oddać strzał – decyzja projektowa, która działała, aby delikatnie generować napięcie i klaustrofobię, nawet w szerszych przestrzeniach gry. lokalizacje wiosek i zamków. Resident Evil 4 zmienił gry akcji, na nowo wymyślił strzelanki z perspektywy trzeciej osoby i zapewnił, że seria Resident Evil wejdzie w drugą dekadę z silniejszą pozycją niż kiedykolwiek wcześniej.
Resident Evil: Deadly Silence (2006)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: Deadly Silence (2006)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: Nintendo DS
Wydany dla uczczenia 10. rocznicy Resident Evil i wykorzystania rosnącego sukcesu Nintendo DS, Capcom wydał ulepszoną wersję oryginalnego Resident Evil dla systemu. Podczas gdy wydawcy nie były obce porty Nintendo na tym etapie – wypuszczając wersje Resident Evil 2 i Resident Evil 3 na GameCube w 2003 roku – Resident Evil: Deadly Silence jest warte podkreślenia ze względu na to, jak dziwne było to.
Capcom wykorzystał unikalne cechy Nintendo DS w trybie Rebirth. Mapa była wyświetlana na górnym ekranie, podczas gdy akcja była klaustrofobicznie ograniczona do dolnego ekranu, zombie można było ciąć rysikiem, łamigłówki przebudowywano tak, aby korzystały z wprowadzania dotykowego, a nawet była minigra, w której można było ciąć musiał dmuchać w mikrofon, aby przeprowadzić resuscytację kontuzjowanego Richarda Aikena. Deadly Silence było dziwne i cudowne, podobnie jak konsola, dla której została stworzona.
Resident Evil: The Umbrella Chronicles (2007)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: The Umbrella Chronicles (2007)
Deweloper (zy): Capcom, Cavia | Wydawca: Capcom
Platformy: Wii
Po współpracy przy Resident Evil: Dead Aim, Capcom i Cavia doprowadzili trwającą fascynację Resident Evil strzelanką do broni świetlnej do nieuniknionego zakończenia. Studia zrezygnowały z hybrydowego projektu trzeciej osoby / pierwszej osoby i wróciły do stylu wczesnych gier Gun Survivor w Resident Evil: The Umbrella Chronicles, decydując się na prezentację na szynach i bardziej uniwersalnie rozumiane systemy sterowania, ponieważ obejmowały zabawę i wolność tak widoczną we wczesnych latach Nintendo Wii.
Umbrella Chronicles jest uproszczona, szybka do ukończenia i stosunkowo lekka na przerażenie, ale to, czego brakuje, nadrabia nieokiełznaną zabawą. Kampania to szybki przystanek przez najważniejsze momenty Resident Evil Zero, Resident Evil i Resident Evil 3: Nemesis, popychający cię przez znane miejsca z WiiMote trzymanym między palcami jak broń boczna Samurai Edge. Resident Evil: The Umbrella Chronicles dowiodło, że Capcom miał rację, próbując dalej.
Resident Evil 5 (2009)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 5 (2009)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS3, Xbox 360
Uwielbiam to lub nienawidzę, pełne poparcie firmy Capcom dla gatunku akcji pozostaje jej największym sukcesem. Resident Evil 5 to nie tylko najlepiej sprzedająca się gra z serii Resident Evil, ale także jedna z najlepiej sprzedających się gier firmy Capcom kropka . Ponad 12 milionów ludzi śledziło przygodę Chrisa Redfielda i Shevy Alomara w fikcyjnym regionie Afryki, a agenci BSAA próbowali odzyskać broń bioorganiczną, zanim trafiła na czarny rynek.
Pierwsza gra Resident Evil ery HD, Resident Evil 5 była często ekscytującą grą akcji, dzięki niesamowicie absurdalnemu projektowi scenariusza – wysokooktanowej akcji, która dobrze grała w jednej z najbardziej żywych i bogatych wizualnych prezentacji swojej epoki. Mimo to jej lepka mechanika sterowania, nieprzewidywalna sztuczna inteligencja partnera, problematyczne ramy narracyjne i porzucenie wszelkich pozorów horroru przetrwania działały tylko po to, aby stworzyć podział wśród fanów. Resident Evil 5, rozgrywany ze znajomym w trybie współpracy, nie brakuje rozrywki, ale nie wprowadzał innowacji ani nie imponował tak silnie, jak jego poprzednicy.
Resident Evil: The Darkside Chronicles (2009)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: The Darkside Chronicles (2009)
Deweloper (zy): Capcom, Cavia | Wydawca: Capcom
Platformy: Wii
Kontynuacja, której nikt nie wiedział, że chce, Resident Evil: The Darkside Chronicles była kontynuacją niespodziewanego hitu The Umbrella Chronicles na Wii. Tam, gdzie pierwsza gra zabrała graczy na lekką podróż po szynach przez wątki Resident Evil Zero, Resident Evil i Resident Evil 3: Nemesis, The Darkside Chronicles odpowiadało na żądania fanów, aby powrócić do światów Resident Evil 2 i Code: Veronica .
Robiąc dobry użytek z Wii-mote jako wymyślonej broni bocznej, The Darkside Chronicles okazały się zabawną grą z bronią świetlną, która była wystarczająco fajna solo lub walcząc u boku przyjaciela. Niestety, wprowadzono pewne dziwne zmiany w podstawowej rozgrywce, które zmniejszyły niektóre z jej wyzwań – na przykład ułatwiając strzelanie w głowę i częściową dynamiczną trudność – podczas gdy decyzja o wprowadzeniu trzęsącej się kamery ostatecznie wpłynęła na jej długowieczność.
Resident Evil: The Mercenaries 3D (2011)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: The Mercenaries 3D (2011)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: Nintendo 3DS
Po wprowadzeniu w 1999 roku w Resident Evil 3: Nemesis, tryb Mercenaries szybko stał się ulubieńcem fanów. Pozbywając się całkowicie „horroru” z równania, Mercenaries skupiło się na przetrwaniu, ponieważ zlecało ci bieganie przez znane miejsca Resident Evil w tak krótkim czasie, jak to możliwe, zabijając jak najwięcej wrogów po drodze.
Tryb został następnie przywrócony do Resident Evil 4 i Resident Evil 5, zanim ostatecznie otrzymał własny, dedykowany spin-off na Nintendo 3DS. Wtedy gracze i wydawca odkryli, że tryb Mercenaries to po prostu: tryb . Resident Evil: The Mercenaries 3D, łatwy do gry i jeszcze łatwiejszy do zagłębienia się w czasie, dobrze radził sobie z Circle Pad Pro, dobrze wykorzystywał możliwości wizualne Nintendo 3DS i okaże się świetną zabawą w krótkich seriach, ale jego niestabilność i brak głębi szybko o nim zapomniano.
Resident Evil: Revelations (2012)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: Revelations (2012)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: Nintendo 3DS
Kiedy Resident Evil: Revelations wydano w 2012 roku, wydawało się, że seria Resident Evil wkrótce się załamie. Nawet po premierze za jakieś dziewięć miesięcy było jasne, że Resident Evil 6 będzie dalej eksplorować gatunek akcji Capcom, w wyniku czego Resident Evil: Revelations był postrzegany jako naturalna ewolucja stylu gry ostatnio widzianego w Resident z 2000 roku. Zło – kod: Veronica.
Resident Evil: Revelations kładło nacisk na unikanie działań, a przetrwanie nad konfrontację. Próbował połączyć oldschoolową wrażliwość projektową Resident Evil ze sterowaniem Resident Evil 4, ale nie do końca trafił w sedno. Możliwość spędzenia więcej czasu z Chrisem Redfieldem i Jill Valentine była oczywiście mile widziana, ale Revelations ostatecznie zostało ograniczone przez ograniczenia Nintendo 3DS i jego niezgrabnego urządzenia peryferyjnego Circle Pad Pro. Pomimo problemów, jest to solidny wpis, który pokazał, że wciąż można znaleźć sukces w zalotach survival horroru.
Resident Evil: Operation Raccoon City (2012)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: Operacja Raccoon City (2012)
Deweloper (zy): Slant Six Games | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS3, Xbox 360
Resident Evil zawsze był zauroczony złoczyńcami. Nie hordy zmutowanych humanoidów, które przechadzają się po pieczołowicie wykonanych lunaparach Capcom, ale raczej tacy jak Albert Wesker, Ada Wong, Hunk i kiedyś wyprana mózg Jill Valentine ufarbowała włosy na blond. Resident Evil: Operation Raccoon City próbowała wykorzystać to wszystko, ale nie trafiła w cel w każdy możliwy do wyobrażenia sposób.
Po pierwsze, utknęło cię w obecności Delta Squad Umbrella Security Service, armii bezimiennych pistoletów do wynajęcia, których zaangażowanie w brak dostrzegalnej osobowości było tak silne, że obejmowało każdy aspekt gry. Nieporęczne sterowanie, nieprzewidywalna sztuczna inteligencja i męczący projekt scenariusza to tylko niektóre z najważniejszych wydarzeń, pogarszane jeszcze przez pobieżne renderowanie oryginalnego ustawienia Resident Evil 2. Operacja Raccoon City była logicznym punktem końcowym źle ulokowanej inwestycji Capcom w gatunek akcji.
Resident Evil 6 (2012)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 6 (2012)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS4, Xbox 360
Resident Evil 6 to dowód na uniwersalną prawdę: nie możesz zadowolić każdego. W każdym razie nie wszystko na raz. Firma Capcom odkryła to na własnej skórze, próbując dostarczyć rozległą przygodę Resident Evil, która obejmowała cztery długie, przeplatane kampanie, tryb współpracy dla czterech graczy, zestaw nowych systemów i mechaniki zorientowanych na akcję oraz powrót żywych martwy, by dać Leonowi S. Kennedy’emu, Chrisowi Redfieldowi, Jake’owi Mullerowi i Ada Wong mnóstwo gnijących ciał, w które można wpompować kule.
To był bałagan, chociaż pochodzący z dobrego miejsca. Resident Evil 5 pozostaje najlepiej sprzedającą się grą wszech czasów firmy Capcom, więc nie jest zaskoczeniem, że studio próbowało wykorzystać odpowiedź na swoje pełne poparcie dla gatunku akcji, kapitulując do próśb o więcej szaleństw na osi czasu i powrotu klasyczne zombie po ich dziesięcioletniej nieobecności. Resident Evil 6 może być czwartą najlepiej sprzedającą się grą Capcom, ale została odebrana tak słabo, że skłoniła do dzikiego ponownego wyobrażenia sobie serii. Więc powiedz, co chcesz o Resident Evil 6, ale bez niego nie mielibyśmy czystego terroru Biohazard.
Resident Evil Revelations 2 (2015)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil Revelations 2 (2015)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS3, Xbox 360
Pod wieloma względami Resident Evil: Revelations 2 było zderzeniem przeszłości i teraźniejszości Resident Evil. Wymagało to wszystkich lekcji, których nauczył się Capcom podczas flirtowania z akcją i umocniło je w walce z zamiłowaniem Resident Evil do dyskretnego dialogu, ekspresyjnej broni i szalonego projektowania scenariuszy. Resident Evil: Revelations 2 mogło zostać wykorzystane jako pojazd do zbadania luk w mitologii Resident Evil, ale ostatecznie okazało się, że jest o wiele więcej.
Resident Evil: Revelations 2 to epizodyczna przygoda, której akcja toczy się wokół nieszczęść Claire Redfield i Barry’ego Burtona (ulubieniec fanów wreszcie dał czas, by zabłysnąć jako grywalna postać). Niezależnie od tego, czy grałeś w trybie współpracy, czy jako gracz solo, Revelations 2 charakteryzowało się skupieniem i atmosferą, której brakowało w grach wydanych po Resident Evil 4.
Umbrella Corps (2016)
(Zdjęcie: Capcom)
Umbrella Corps (2016)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS4
To, jak Umbrella Corps wyszło z produkcji, pozostaje jedną z największych tajemnic na osi czasu Resident Evil, a to coś mówi. W tej konkurencyjnej strzelance dla wielu graczy kryły się dobre pomysły, ale jasne jest, że zbyt mało lekcji zostało wyciągniętych z ostatniego flirtowania Resident Evil z obsadzeniem złoczyńców w roli gwiazd. Jak odkryto podczas sekcji zwłok, Umbrella Corps jest nieprawdopodobnym duchowym następcą Operacji Raccoon City.
Jest to prawdopodobnie najbardziej agresywny atak Resident Evil w przestrzeń akcji w jego 25-letniej historii. To strzelanka z perspektywy pierwszej osoby, która zawierała wiele pułapek najlepszych gier z serii – klaustrofobiczne przestrzenie bojowe, złowrogie poczucie wyzwania, imponujące bronie i masowe plagi zombie – które ostatecznie nie zdołały zbudować całkowicie ekscytującego doświadczenia wokół żadnego tego zestawu opatrunków. Gdyby sprawy potoczyły się inaczej, Korpus Parasolowy mógłby przejąć płaszcz Najemników, ale zamiast tego został słusznie uznany za zmarłego po przybyciu.
Resident Evil 7: Biohazard (2017)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 7: Biohazard (2017)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS4, Xbox One
Resident Evil 7: Biohazard to początek nowej ery dla serii Resident Evil. Stoi w wyraźnym kontraście z estetyką akcji Resident Evil 4, Resident Evil 5 i Resident Evil 6, a Capcom wyzwala pewne i samoświadome doświadczenie, które sprowadziło długotrwałą serię z powrotem do fundamentów survival horroru, które zostały zbudowane tak dawno temu.
Przejście na kamerę pierwszoosobową było mistrzowskim posunięciem. Dało to firmie Capcom wiarę w wymyślenie na nowo podstawowych aspektów gry, podkreślając eksplorację pojedynczej przestrzeni atmosferycznej, jednocześnie odświeżając wszystko, co w niej można zrobić – od mechaniki walki i zarządzania zasobami po taktykę przetrwania i projektowanie łamigłówek. Resident Evil 7 działa tak znakomicie, ponieważ zarówno dosłownie, jak iw przenośni wprowadził nową perspektywę, z której można spojrzeć na świat Resident Evil, a przerażające zejście Ethana Wintera na opuszczoną plantację Baker Family okazało się doświadczeniem w łagodzeniu koszmarów.
Resident Evil 2 Remake (2019)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 2 Remake (2019)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS4, Xbox One
W 2002 roku Capcom stał się nowoczesnym mistrzem remake’u. Niewielu spodziewało się, że firma ponownie rości sobie pretensje do tego tytułu, ponieważ pracowała nad całkowitym przeobrażeniem Resident Evil 2 w 2019 roku. Och, mało wiary. Wraz z Resident Evil 2 Remake, Capcom udowodnił, że przedstawienie Raccoon City balansującego na krawędzi erupcji było równie potężne we współczesnej erze, jak jakieś dwie dekady wcześniej.
Resident Evil 2 Remake to nie tylko ekscytujący list miłosny do spuścizny Resident Evil 2, ale także okazja, aby przekonać się, jak seria mogła ewoluować w latach dziewięćdziesiątych, gdyby nie poszła w innym kierunku. To klasyczny survival horror w nowoczesnym wydaniu, który nie boi się spełnić oczekiwań dnia jedną ręką, a drugą sięgnąć w przeszłość.
Resident Evil 3: Nemesis Remake (2020)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil 3: Nemesis Remake (2020)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS4, Xbox One
Pomiędzy remasterem Resident Evil na GameCube z 2002 roku a odświeżeniem Resident Evil 2 w 2019 roku, Capcom ustawił poprzeczkę niewiarygodnie wysoko w swoich remake’ach. I tak zabawne, jak powrót do Raccoon City jako Jill Valentine, Resident Evil 3 Remake nie wylądował tak pomyślnie, jak jego poprzednicy.
Resident Evil 3: Nemesis było pod wieloma względami oryginalnym zwrotem serii w kierunku akcji z czystego survival horroru i to napięcie można poczuć w sercu tego remake’u. Wyzwanie tego rodzaju twórczych przedsięwzięć polega na znalezieniu równowagi między poszanowaniem przeszłości a unowocześnianiem projektu scenariusza skrystalizowanego w nostalgii. Resident Evil 3 Remake stał niewygodnie między nimi, gdzie bogata wartość produkcji mogła zrobić tylko tyle, aby zaciemnić płytką progresję, umiarkowane tempo i krótki czas gry. Resident Evil 3 Remake imponuje swoim żywiołem, ale tkwi w cieniu tych, którzy byli przed nim.
Resident Evil: Village (7 maja 2021)
(Zdjęcie: Capcom)
Resident Evil: Village (7 maja 2021)
Deweloperzy: wewnętrzni | Wydawca: Capcom
Platformy: PC, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X
W Resident Evil: Village zobaczymy, czy Capcom miał rację, inwestując tak dużo w pierwszoosobową. Zmiana perspektywy niewątpliwie zadziałała w Resident Evil 7 – szczególnie w duszących przestrzeniach Baker Ranch – ale Village zabiera nas na bardziej ambitną przygodę. To, na co będziemy się zwracać 7 maja, to to, czy ten styl gry może być tak łatwo przeniesiony na rozległą przestrzeń wioski i potężną posiadłość zamkową, gdy hordy Lykanów i kultystów wampirów pracują nad rojem Ethan Winters przy każdej okazji.
Wszystko, co widzieliśmy do tej pory w akcji, jest obiecujące, a Resident Evil: Village pracuje nad odtworzeniem zabawy Resident Evil 4 dla nowego pokolenia graczy. O tym, jak sukcesem Capcom odniesie to przedsięwzięcie, pozostaje, ale z pewnością nie możemy się doczekać, kiedy wydawca spróbuje, szczególnie, gdy wygląda na to, że chce powiązać luźne końce historii Ethana i nadać mroczny zwrot powracającym postaciom, takim jak Chris Redfield .