(Kredyt obrazu: Rocksteady Studios)
Batman Arkham Asylum był mało prawdopodobną grą wideo, która pomogła mi zidentyfikować mroczne myśli w mojej głowie. Ale nic nie działało zgodnie z oczekiwaniami w odniesieniu do mojego zdrowia psychicznego w ciągu ostatnich 14 lat. Cóż, właściwie to nieprawdziwe. Jedyną stałą, która pomogła mi poradzić sobie, leczyć i ocenić niektóre bardzo specyficzne, wrażliwe i idiosynkratyczne problemy związane z moimi perspektywami i sposobem myślenia, są gry wideo. W moich najciemniejszych momentach, kiedy świat wokół mnie nie miał sensu lub kiedy starałem się zwrócić się do mojej niezwykle zrozumienia rodziny i przyjaciół, medium zapewniło mi bezpieczną przestrzeń, aby rozplątać moje myśli. A Batman był centralną częścią tej podróży.
Utwór Ostrzeżenie: Poniższy artykuł bada wrażliwy temat, w tym samobójstwo, depresja, lęk i choroby psychiczne
Ciemna noc
(Kredyt obrazu: Rocksteady Studios)
Wchodzę do domu moich rodziców, a moja matka śmieje się na górze. Nie, poczekaj, ona płacze. Bawią się niepokojąco, gdy mój ojciec prowadzi mnie z korytarza do salonu. Jestem zmieszany. Mój umysł ściga się. Ale zanim zacznę owijać głowę, co się dzieje, mój ojciec mówi: „Twój wujek powiesił się dzisiaj”.
12 maja 2008 r. Mój wujek, jedyny brat mojej matki, zabił się. To jest zdanie, które, bez względu na to, ile razy mówię to na głos lub zapisuję, nigdy się nie przyzwyczajam. Właśnie skończyłem 22 lata, kiedy umarł mój wujek, a brutalna natura jego śmierci wyruszyła mi w moją własną podróż zdrowia psychicznego – ścieżka, która od czasu, gdy zdiagnozowano mnie depresję i zaburzenie lękowe, i przepisał codzienne leki przeciwdepresyjne, które ja nadal bierz dzisiaj. Gry wideo odegrały integralną rolę w tym procesie, szczególnie na początku, a Batman: Arkham Azyl z Rocksteady Studios jest kluczowy w mojej decyzji o pierwszej poszukiwaniu profesjonalnej pomocy.
W depresji jest to, że nie widzisz, że to nadchodzi. To stopniowa rzecz. Wkra się do twojego życia, gdy nie szukasz, a jeśli ta depresja jest wynikiem traumy, jak w końcu powiedzieli mi specjaliści medyczni, łatwo jest przypiąć swoje emocje do czegoś innego. Bezpośrednio po śmierci wuja zidentyfikowałem mroczne myśli, wahania nastroju oraz nieubłaganą samotność i rozłączenie, czułem codziennie jako proste produkty uboczne żałoby. W wieku 22 lat spędziłem również dużo czasu na klubowaniu, na wakacjach na Ibizie i ogólnie spędzaniu poniedziałku do czwartku kac-cykl deprecjonujący, który stał się jeszcze trudniejszy.
Przez cały okres osobistej niepewności wrzuciłem się do gier wideo. Przez całe życie grałem w gry wideo, ale wbrew coraz bardziej nieprzyjemnej rzeczywistości, fantastycznym światem Bioshock, Fallout: New Vegas i Red Dead Redemption oferowały bardzo mile widziane eskapizm, podobnie jak wędrowanie samotnych korytarzy Arkham podczas wypełniania butów superbohatera. Do tego ostatniego końca prawdopodobnie istnieją różne metafory, które można było narysować między moim stanem umysłu a skłonnością Batmana do prześladowania cieni; mrocznej i nastrojowej interpretacji postaci przez Rocksteady lub fakt, że sama gra jest osadzona w rzeczywistej instytucji psychiatrycznej. Ale żadna z tych rzeczy nie była świadomymi czynnikami, które rozważałem podczas ukojenia w grze.
(Kredyt obrazu: Rocksteady Studios)
„Jestem ze Szkocji, gdzie dwoje ludzi w populacji zaledwie pięciu milionów umiera samobójstwo każdego dnia … W USA średnio 132 osoby umiera z własnej ręki co 24 godziny”.
Zamiast tego, to mistrzowskie sposoby, w jakie Batman: Arkham Asylum równoważy swoją akcję i przestoje, które uchwyciły moje serce i wyobraźnię – gdzie Mroczny Rycerz może pokonać hordy bandytów bez twarzy, a następnie spacerować na terenie i wokół terenu na terena Jest pięknie ponure i spokojne ustawienie następnego. Istnieje również hipnotyczny rytm dla mechaniki bojowej Rocksteady, który jest katharsic, a jednocześnie serwując graczowi zdjęcia dopaminy poprzez chrupanie efektów dźwiękowych i animacji zwolnionego ruchu, które są nieuzasadnione satysfakcjonujące.
Pomimo wszechobecnego zagrożenia, jakie stwarza Joker, Bane, Trus Ivy i Killer Croc, czułem się ciepły i bezpieczny za każdym razem, gdy Arkham powitał mnie przez kutego żelaza. Do tego stopnia, że spędziłem więcej czasu na obliczaniu tego, co działo się w mojej głowie wewnątrz wirtualnych ścian więzienia niż w prawdziwym świecie.
Jedną z największych przeszkód, jakie znalazłem, gdy stawiam czoła własnej depresji, było to w ogóle rozpoznawanie. Przed śmiercią wuja wiedziałem, czym jest depresja. Przeczytałem o tym, zrozumiałem, co znaczy to słowo, i, najwyraźniej doceniłem drastyczne działania, które czasami biorą ludzie z depresją. Jestem ze Szkocji, gdzie dwoje ludzi w populacji zaledwie pięciu milionów umiera samobójstwo każdego dnia. W Anglii i Walii średnio 18 osób bierze swoje życie w tym samym oknie. W Irlandii 340 osób zabiło się w 2020 r. W USA średnio 132 osoby umiera z własnej ręki co 24 godziny.
Co oczywiście jest szokujące, ale te otrzeźwiające statystyki nie mogą przygotować cię na ciemne uczucia na poziomie osobistym. Trudno je zidentyfikować w praktyce i są łatwe do niewłaściwej przepisywania z innymi rzeczami w twoim życiu. Kiedy w końcu szukałem formalnej profesjonalnej pomocy w tym, jak się czułem w 2014 roku, najpierw za pośrednictwem mojego lekarza rodzinnego, a później doradcy, wziąłem inspirację z wielu gier wideo, które rozwiązują problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak Will O’Neill’s Rzeczywiste światło słoneczne, zadanie depresji Zoe Quinn, Papo & Yo Vandera Cabalero oraz niekończące się koszmary Matta Gilgenbacha. Ale w dawna, kiedy wciąż pogodziłem się ze wszystkim, co odbiło się w mojej głowie, Batman: Arkham Asylum zapewniał bardzo potrzebny osobisty azyl, którego w tym czasie nie mogłem dostać się nigdzie indziej. Gra zaoferowała przestrzeń do przetworzenia moich myśli i uświadomienie sobie, że coś nie było odpowiednie. Zasadniczo, zapewniając pierwszy krok na mojej długiej drodze do osiągnięcia bardziej stabilnego gruntu pod względem zdrowia psychicznego.
Znisz się, mistrz Wayne
(Kredyt obrazu: Rocksteady Studios)
Dla absolutnie jasnego: nie jestem specjalistą ds. Zdrowia psychicznego i każdy, kto dostosuje się do któregokolwiek z powyższych, powinien zrobić wszystko, aby otworzyć przyjaciela, ukochaną osobę, kolegę lub nieznajomym lub szukać pomocy zawodowej. Mówię tylko z przeżywanego doświadczenia, ale mocno wierzę, że gry wideo wzbogaciły moje życie, jako odwrócenie uwagi i mechanizmu radzenia sobie w niektórych z moich najciemniejszych dni.
Powodem, dla którego poczułem, że poruszyłem się o moich bardzo osobistych doświadczeniach z Batmanem: Arkham Asylum, jest oczywiście, ponieważ film Batmana uderza w kina na całym świecie i mówi się, że odkrywa ciemniejszą, bardziej gwałtowną stronę postaci i historii Caped Crusader – – Jeszcze bardziej niż ceniona trylogia Dark Knight Christophera Nolana-bohatera, który w istocie jest zaniepokojony długoterminowym żalem.
Jestem pewien, że wielu z nas może odnosić się do tej ostatniej części i myślę, że ważne jest, aby postacie popkultury, a nawet superbohaterowie, w miarę możliwości przedstawiają codzienne luki. Niekoniecznie mogłem odnosić się do interpretacji nietoperza Rocksteady podczas walki przez azyl Arkham, ale to przez soczewkę ratującego życie superbohatera po raz pierwszy zidentyfikowałem własną depresję, proces, który zapoczątkował mnie na drodze do szukania Pomoc zawodowa. I mając na uwadze własne samopoczucie, wydaje się to dość odpowiednie.
Jeśli ty lub ktokolwiek, kogo znasz, wpłynęli na problemy omówione w tym artykule, pomocne informacje można znaleźć za pośrednictwem Samaritans (otwiera się w nowej karcie) , Fundacja zdrowia psychicznego (otwiera się w nowej zakładce) (Wielka Brytania) oraz National Suicide Prevention LifeLine (otwiera się w nowej karcie) (us).
Joe jest pisarzem funkcji w GamesRadar+. Dzięki ponad pięcioletniemu doświadczeniu w pracy w specjalistycznym dziennikarstwie drukowanym i online, Joe napisał do wielu publikacji gier, sportowych i rozrywkowych, w tym PC Gamer, Edge, Play i FourFourtwo. Jest dobrze zorientowany we wszystkich rzeczach Grand Theft Auto i spędza większość wolnego czasu na zamianę prawdziwego Glasgow na Los Santos z GTA Online. Joe jest także adwokatem zdrowia psychicznego i napisał książkę o grach wideo, zdrowia psychicznym i ich złożonych skrzyżowaniach. Jest regularnym ekspertem od obu tematów BBC Radio. Wiele księżyców temu był w pełni kwalifikowanym hydraulikiem, który w zasadzie czyni go Super Mario.