(Źródło zdjęcia: rzadkie)
Z perspektywy czasu to cudowna rzecz. Jest to zdanie popierane przez wielu w branży gier, szczególnie tych, którzy projektują i rozwijają tytuły, w które gramy i krytykujemy.
W przypadku Donkey Kong 64 analiza ta trwa od dwóch dekad. Rzadki tytuł 3D uważany jest za sprawcę upadku platformówek typu Collect-a-Thon. Dużo krytykuje ogromną liczbę przedmiotów kolekcjonerskich Donkey Kong 64 – komentarze, które wciąż wpływają na tych, którzy wlali w nie swoje serca i dusze. Zespół deweloperów Donkey Kong 64 już dawno się rozpadł, ale w przeddzień jego 20-lecia nadal dominuje myśl „co, jeśli”.
„Wiele zrobiłbym inaczej” – mówi mi George Andreas, dyrektor kreatywny Donkey Kong 64. „Zmniejszamy liczbę elementów, sprawimy, że będą wyglądać ostrzej, i skupimy się na mniejszej liczbie elementów. Ujednoliciłbym system bananów. Ułatwiłoby to granie graczom. Promowałbym również częstsze zamiany postaci między sobą interwały, ale zwykła liczba bananów, a nie wiele kolorów, poprawiłyby sytuację ”.
Modyfikacje małp
(Źródło zdjęcia: rzadkie)
Choć gracze musieli tylko zebrać 281 przedmiotów, aby osiągnąć swoje 101% ukończenie, oszałamiająca liczba przedmiotów do kolekcjonowania w Donkey Kong 64 – w sumie 3821 – pozostaje rekordem świata. Powodem tego, wyjaśnił Andreas, był pewien duet z niedźwiedziem ptakiem, który zdobył rzadką kolejną platformówkę 18 miesięcy wcześniej.
„Banjo-Kazooie miało w tym wiele wspaniałych rzeczy” – mówi Andreas. „Więc jedną z pierwszych rzeczy, które Tim Stamper – współzałożyciel Rare – powiedział mi było:„ Upewnij się, że jest wiele do zebrania ”. Zawsze wracałem do niego i mówiłem„ Oto niektóre ”, a on mówił„ Nie, więcej rzeczy ”. Musieliśmy zebrać jak najwięcej, aby pomóc w rozróżnieniu”.
To pragnienie odróżnienia Donkey Kong 64 od Banjo-Kazooie rozszerzyło się na jego grywalne postacie. Seria Donkey Kong Country stała się znana z grywalnych podwójnych aktów. Ponieważ Banjo-Kazooie kopiuje ten format, konieczne było ponowne przemyślenie listy i włączenie wybitnych elementów Donkey Kong, aby wyróżnić Donkey Kong 64.
Games of 2020
(Źródło zdjęcia: THQ Nordic)
W najbliższym horyzoncie może nie być nowej gry Donkey Kong, ale wciąż jest wiele nowych gier. Oto najlepsze nowe gry 2019 roku i później.
„Obsada pięciu postaci, w które można grać i zamieniać się między nimi, daje nieco inną przewagę” – powiedział Andreas. „Potem mieliśmy wiele tego, co zwykłem nazywać„ ekscytującymi momentami ”, więc przejażdżki wagonikami lub zjeżdżalnie sprawiły, że było to bardziej ekscytujące niż bardziej wyluzowane podejście do przygód na Banjo. Próbowaliśmy także przerywać poziomy za pomocą over-the-the -top bitwy z bossami. ”
Grywalny kwintet Donkey Kong 64 – Donkey, Diddy, Tiny, Chunky i Lanky – dla niektórych graczy może wydawać się przesadny. Ich inkluzje pozwoliły jednak Rzadko na kreatywność dzięki innej mechanice rozgrywki – zagadkom. Unikalna zdolność każdej postaci, taka jak plecak odrzutowy Diddy’ego i nadludzka siła Chunky’ego, stanowiły okazję do przetestowania rozwiązywania problemów graczy.
„Dodał kolejną warstwę bogactwa w odkrywaniu każdej nowej postaci i daje im zarówno aspekt wyróżnienia, jak i rozwiązywania zagadek, który wydaje się całkiem świeży” – powiedział Andreas. „Oczekiwano, że po wejściu w nowy obszar przemierzasz go jedną postacią i widzisz inny element układanki. Pomyślałbyś:„ Och, co by się stało, gdyby Chunky Kong był tutaj? ”. i pozwoliło graczowi przewidzieć, z jakimi zagadkami będą musieli stawić czoła innym postaciom, i teoretycznie utrzymać świeżość gry ”.
Zróbmy wszyscy Kong-a
(Źródło zdjęcia: rzadkie)
Rozgrywka nie była jedynym elementem, który musiał się zdystansować od Banjo-Kazooie. Ścieżka dźwiękowa gry i niesławny DK Rap – o tym później – również musiały być wyjątkowe. Dla Granta Kirkhope wyróżnienie wyniku Donkey Kong 64 było tym bardziej znaczące ze względu na liczbę rzadkich projektów, nad którymi pracował.
„Robiłem DK64, Banjo-Tooie i Perfect Dark w tym samym czasie”, ujawnił Kirkhope. „W mojej głowie musiałem spróbować oddzielić Banjo-Tooie od DK64 i zawsze czułem, że DK64 to mroczniejsza gra. Ścieżki dźwiękowe Dave’a Wise’a miały w sobie pewne nastrojowe elementy, więc czułem, że muszę przywrócić ten nastrój z powrotem do DK64 . ”
Ścieżki dźwiękowe Wise’s Donkey Kong Country, tak kultowe dzisiaj jak w latach 90., stanowiły trzon pomysłów Kirkhope. Odkładając jednak na bok klasyczne numery Jungle Japes, Kirkhope postanowił stworzyć każdy utwór od zera, a 4 MB pamięci RAM Nintendo 64 – ogromne jak na swój czas – zmieniło sposób, w jaki każdy utwór został napisany i wyprodukowany.
„Właściwie zbudowaliśmy naszą orkiestrę Midi wewnątrz kasety zestawu deweloperskiego” – wyjaśnił Kirkhope. „Moglibyśmy połączyć nasze komputery PC z systemem Cubase za pośrednictwem Midi z zestawem deweloperskim, więc graliśmy w nim dźwięki podczas pisania. Nie pisaliśmy melodii w pełnej jakości i nie staraliśmy się ich rozgnieść maszyna – graliśmy tylko na instrumentach. ”
„Sprawiło, że pomyślałeś więcej o tym, jakie instrumenty brzmiały dobrze w niektórych tonach, ponieważ wszystkie brzmiały naprawdę badziewnie! Specjalnie ukształtowaliśmy ścieżki dźwiękowe, aby pasowały do instrumentów, które mieliśmy w maszynie, dlatego uważam, że rzadkie ścieżki dźwiękowe wyróżniały się. następnie zapisz plik Midi, skompresuj go i umieść w urządzeniu, a następnie plik znajdzie się w urządzeniu i odtworzy w nim próbki. ”
Biorąc zanurzenie 3D
(Źródło zdjęcia: rzadkie)
Grafika 2D z serii Donkey Kong Country zyskała sporą popularność w latach 1994–1996. Skok z bocznych spraw do środowisk 3D okazał się ogromnym zadaniem. Początkowo opracowany jako platformówka 2.5D, taka jak PlayStation Crash Bandicoot, następca gry Donkey Kong Country 3 został zlikwidowany 18 miesięcy z powodu różnych problemów. Rekrutując Andreasa do ich sprawy, po jego pracy nad Banjo-Kazooie, zespół ruszył głową w sferę 3D.
„Going 3D to zupełnie inna gra w piłkę, ponieważ technologia była w powijakach” – powiedział główny projektant Mark Stevenson. „Z artystycznego punktu widzenia nie można osiągnąć niczego wizualnie porównywalnego z grami DKC [Donkey Kong Country]. Produkcja grafiki 3D była niesamowitym wyzwaniem, a budowa modeli 3D była naprawdę ciężką pracą – mieli tylko kilkaset wielokątów ale używanie narzędzi, którymi musieliśmy manipulować, było trudne ”.
„Jako artysta, który grał w gry DKC, budowałem i animowałem postacie ze stałego widoku z boku. Będąc w stanie zobaczyć tę postać pod dowolnym kątem, stworzyłbyś animację, umieściłeś ją w grze, i można by pomyśleć, że wyglądał dobrze z boku, ale okropnie pod każdym innym kątem! Było to trudne z technicznego i projektowego punktu widzenia. ”
Pomimo ograniczeń sprzętowych i embrionalnej technologii 3D zespołowi udało się przełamać nowy poziom dzięki oświetleniu gry przy użyciu nieoczekiwanego sojusznika – pakietu N64 Expansion Pak, który podwoił pamięć konsoli do 8 MB.
„To była jedna z pierwszych gier N64 z dynamicznym oświetleniem”, ujawnił Stevenson. „Chodziłbyś w miejsca, gdzie były wahające się światła – były one dość drogie, a gra bardzo zwalniała. Ale mieliśmy ten system oszukiwania, w którym, gdy pierwszy raz przeszedłeś przez obszar, światło kołysało się w przód iw tył i zapisz wszystkie dane oświetleniowe na wierzchołkach, więc po tym pierwszym przejściu będzie po prostu odtwarzać animację światła. ”
Nie tak rap-turousowa recepcja
Mimo wszystkich genialnych obejść i pionierskiego rozwoju Donkey Kong 64 na zawsze zostanie zapamiętany dla DK Rap. To, co zaczęło życie jako żart w porze lunchu między Andreasem, Kirkhope i rzadkim programistą Chrisem Sutherlandem, piosenka została przeskanowana przez fanów i krytyków po wydaniu gry z jej cholernym tekstem i pozornie nierozsądną próbą poważnego rapu.
„Myślałem, że wszyscy zrozumieją ten żart, ale nikt tego nie zrobił” – powiedział Kirkhope. „To był pierwszy raz, kiedy ktoś napisał coś negatywnego o mojej muzyce. Do tego czasu miałem szczęście – ludzie lubili moje melodie przez większość czasu – i miał to być żart o małpach rapujących o banany i winogrona, więc czułem się trochę ciężko ”.
„Myślałem, że wszyscy zrozumieją ten żart, ale nikt tego nie zrobił … to był pierwszy raz, kiedy ktoś napisał coś negatywnego o mojej muzyce”
Grant Kirkhope
Podobnie jak Donkey Kong 64, czas zmienił postrzeganie DK Rap. Stał się memem, został zremiksowany przez DJ-ów na całym świecie i pojawił się na scenach o tematyce DK w serii Super Smash Bros. DK Rap nabrał znaczenia subkulturowego, a jego wymowy język – jedna z cech rzadkich – pomógł mu przekroczyć pokolenia.
„W tym czasie ludzie otworzyli DK64, usłyszeli to i pomyśleli, że„ to brzmi okropnie ”- powiedział Sutherland. „Taka była ich opinia, ale wielu ludzi, którzy się bawili, było dziećmi, więc dla nich była to po prostu zabawna piosenka. Te dzieci już dorosły i perspektywa w tym sensie się zmieniła”.
„Cieszę się, że to napisałem”, dodał Kirkhope. „To zabawne, że ludzie wyciągają ode mnie mickeya od lat i, wiesz, mój 17-letni syn i wszyscy jego koledzy to wiedzą. Żaden z tych facetów nie urodził się, kiedy to zrobiłem, i to jest niesamowite, że znają każde słowo ”.
Rzadkie odbicia
(Źródło zdjęcia: rzadkie)
Praca nad tytułem Donkey Kong miała dodatkową presję życia w stosunku do postaci stworzonej przez Shigeru Miyamoto. Zrobienie tego, choć jednocześnie uchwycenie esencji ukochanej serii Donkey Kong Country i włączenie charakterystycznego humoru Rare, było zniechęcającą perspektywą – jak Andreas dowiedział się o swoich kosztach podczas jednej z zapowiedzi gry z legendą Nintendo.
„Miyamoto-san, Iwata-san i Howard Lincoln – ówczesny prezes Nintendo America – przybyli do naszego nowego studia” – wspomina Andreas. „Włączyliśmy grę, zobaczyli rap, a potem zacząłem biegać jako DK. Włączyłem kilka winorośli, zebrałem banany i zaczęli się naprawdę uśmiechać. A potem nacisnąłem przycisk, aby wyciągnąć broń. To nie był teksturowany pistolet, którego można się spodziewać, ale realistyczna strzelba z wystrzeliwanymi pociskami i przerażającymi efektami dźwiękowymi. Przyzwyczajasz się do rzeczy w fazie rozwoju, nawet jeśli jest to symbol zastępczy, i zupełnie zapomniałem, że tam strzelam do bobrów, odwracam się na bok i widzę ten wyraz przerażenia na twarzy Miyamoto! Potem uśmiechnął się i wziął papier i ołówek, wyciągnął przed nami pistolet kokosowy. Miał liście i wręczył mi. Spojrzałem na to i powiedziałem „Och tak, fajnie, włożymy to”, a po tym włożono pistolet kokosowy ”.
Donkey Kong 64 mógł nie sprostać oczekiwaniom wszystkich, ale nadal zachowuje gorliwą obserwację, która nadal skromnie Andreas i inni wspominają grę. To historie fanów i podróże po linii pamięci oznaczają dla zespołu więcej niż negatywne komentarze, które otrzymali, i pomimo tego, że zgadzają się, że nie jest to idealna gra, pokazują, że mieli więcej racji niż zła.
(Źródło zdjęcia: rzadkie)
„Strzelam do bobrów, odwróciłem się w moją stronę i widzę przerażenie na twarzy Miyamoto”
George Andreas
„Pamiętam, że kilka lat temu w Australii istniał jakiś strumień Super Smash Bros na żywo” – powiedział Kirkhope. „Ktoś grał jako DK i zaczął się rap. Cały pokój intonował to wszystko przez cały czas. Naprawdę płakałem, oglądając to, ponieważ jest to bardzo wyjątkowe. Nigdy nie zastanawiasz się – a czasem zapominasz – ile życia ma ktoś to część ”.
„Nigdy nie zapomnę, że po premierze gry byłem ze swoim partnerem w Nowym Jorku”. Powiedział Andreas. „Weszliśmy do jednego z głównych sklepów z zabawkami i zjechaliśmy windą do piwnicy, gdzie trzymano wszystkie gry wideo. Słyszałem tę melodię ryczącą i był to rap DK. Gdy się zbliżyłem , wokół tego telewizora tłoczyło się 100 dzieci i rodzin skupionych wokół tego telewizora z rozdzierającą się muzyką, a wszystkie dzieci śpiewające razem i klaszczące rodziny. To był naprawdę otwarty moment na to, jak chwytliwa była ta piosenka. nie obchodzi mnie, co wydarzyło się po tym punkcie, ponieważ przyniosło radość tym rodzinom. ”
„Tworzyliśmy te gry w tym czasie, myśląc, że robimy coś fajnego” – dodał Sutherland. „Nigdy nie myślałeś, że ludzie będą grać w to w formacyjnych latach i będą jednym z kluczowych elementów ich młodości. Nie spodziewaliśmy się, że zrobimy to dla ludzi, ale to wspaniałe, że mogliśmy”.
Jeśli lubisz czytać retrospektywy i zakulisowe wkłady w tworzenie twoich ulubionych gier, powinieneś przeczytać Retro Gamer czytać. To cały magazyn poświęcony eksplorowaniu gier, w które dorastałeś.