(Źródło zdjęcia: Annapurna Interactive)
Stworzony przez Sama Barlowa, który w 2015 r. Zdobył wielokrotnie nagradzaną „Historię”, Telling Lies ma takie samo założenie, jakie sam opracował – w którym próbujesz połączyć incydent poprzez szalone fragmenty jednostronnej rozmowy – ale rozwija się na to, by zawierała grupę ludzi, dzieci, a ostatecznie zupełnie nową tajemnicę. Jeden, którego ledwo dostrzegłem podczas mojej półgodzinnej sesji z Barlowem i nadchodzącej gry na E3 2019. „[Jest] większy, bardziej kolorowy, bardziej brudny, [i] bardziej ludzka historia”.
Telling Lies zaczyna się od kradzieży. Kobieta wpada do jej mieszkania uzbrojona w skradziony dysk twardy, na którym leżą godzinami nagrania przeciętnych ludzi w ich domach, wszystkie nagrane nielegalnie przez NSA. Całe rozmowy są na wyciągnięcie ręki, z zakładkami obu stron, dzięki czemu można słuchać wszystkiego, co mówią, uzyskując dwie perspektywy na często intymny dialog. Od chwili, gdy ta kobieta podłącza dysk twardy do swojego komputera, gdy zaczynasz przeglądać te nagrania dźwiękowe, zastanawiasz się, jakie były okoliczności, które doprowadziły do tej sytuacji. Kim są Ci ludzie? Dlaczego te nagrania zostały wykonane? W jaki sposób wszyscy ci ludzie są połączeni?
Szoruj, szukaj, rozwiązuj
(Źródło zdjęcia: Annapurna Interactive)
Podobnie jak jej historia, rozgrywka przybiera formę łączenia poszczególnych słów kluczowych i tematów, które pojawiają się w oglądanym materiale. Korzystając z poręcznego mechanizmu wyszukiwania, możesz znaleźć więcej odniesień do tego słowa lub wyrażenia, a to może po prostu rzucić cię w sam środek filmu. Następnie możesz użyć mechanizmu szorowania w stylu analogowym, który pozwala poruszać się po materiale filmowym, ale nadal możesz zobaczyć, co dzieje się wokół punktu, w którym się znajdujesz.
„Chciałem wykorzystać to uczucie, które mieliśmy w Her Story tutaj, z czymś podobnym”, wyjaśnia Barlow, „gdzie gra po prostu mówi:„ Dobrze, wyłącz i graj. Przejrzyj wszystkie te klipy wideo ”. Jest ich wiele. Są godziny i godziny nagrań. Jest wiele dziwnych, cudownych scenek, które rozświetlają postacie różnymi światłami. ”
Ale jest też uwaga na tę kobietę, którą grasz, tę, która jest w posiadaniu taśm. Możesz fizycznie być tym, który przeczesuje cały ten materiał, ale grasz jak ktoś inny – złodziej. Niezależnie od tego, co oglądasz, jej twarz jest zawsze odzwierciedlona w próbnym ekranie monitora, w którym znajduje się gra. Jest tam jako przypomnienie, że zaglądasz w życie innych ludzi i że nie jesteś całkowicie sam jako gracz.
(Źródło zdjęcia: Annapurna Interactive)
Barlow informuje mnie, że jeśli grasz w słuchawki, będziesz w stanie usłyszeć, co dzieje się w jej mieszkaniu, jeśli słuchasz wystarczająco uważnie, a te dźwięki mogą się zmieniać w trakcie gry, odzwierciedlając upływ czasu. „To coś, co pozwala ci żyć w tych historiach, a wiele opowieści dotyczy związków i prywatnych postaci tych postaci. A dzięki zimnemu abstrakcyjnemu interfejsowi komputerowemu w rzeczywistości daje ci to poczucie, że to znacznie więcej ludzki i organiczny. ”
„Wszystko zostało zaprojektowane tak, aby było tak daleko, że po prostu siedziałam i oglądałam wideo. Ponieważ za każdym razem, gdy widzisz wideo, pochylasz się i próbujesz dowiedzieć się, z kim rozmawiają? Co się właśnie stało? Co się stanie? Gdzie oni są? Mówią to, ale czy to mają na myśli? I odbierasz, lub słyszysz o miejscu lub postaci, którą masz nigdy wcześniej o tym nie słyszałem.
Cztery dusze, jedna tajemnica
(Źródło zdjęcia: Annapurna Interactive)
Pomaga to, że z fragmentów z kontekstu, świadomie wybranych filmów bez spoilera, które widziałem w czasie z Telling Lies, jasne jest, że wszystkie postacie, które poznasz w grze, są niesamowicie atrakcyjne i grane przez aktorów rozpoznajesz z innego miejsca – Logana Marshalla-Greena (Prometheus, The Invitation), Alexandrę Shipp (Dark Phoenix, X-Men: Apocalypse), Kerry BishÉ (Scrubs, Narcos), Angela Sarafyan (Westworld) i Vivien Lyra Blair (Birdbox). Błyski każdego z ich osobistych żyć przesuwały się po ekranie, uziemiając te postacie w rzeczywistości, w której się znaleźli. Od rodziców, którzy próbują przedostać się przez pierwszy luźny ząb dziecka, kobietę siedzącą w bieliźnie, rozmawiającą z partnerem, z parą śpiewać tę samą piosenkę do siebie i do przodu. To bezpieczny rodzaj podglądactwa i jest całkowicie absorbujący.
„To takie naturalne, że jesteśmy ciekawi życia innych ludzi. Jest coś w fakturze rzeczywistości i filmu dokumentalnego – nawet wiadomości są dostarczane z ziarnistym materiałem z telefonu komórkowego. Nie ma już żadnych prawdziwych kamer, które obejmowałyby wiadomości, prawda? telefony komórkowe i inne rzeczy… Próbuję użyć tej tekstury, aby opowiedzieć historię. To ciekawy sposób na ożywienie, ale tak, to było dla mnie ważne, że nie czuje się voyeurystycznie – ani też podglądacz w marny sposób. ”
(Źródło zdjęcia: Annapurna Interactive)
Ale w przeciwieństwie do oglądania odcinka Big Brother lub Love Island, historia Telling Lies obejmuje dwa lata, więc jak można sobie wyobrazić, przeglądanie wszystkich materiałów filmowych przedstawi potencjalnie bardzo różne fragmenty życia tych postaci .
„Jest coś w tym, że ponieważ jest to wiele z tych rozmów przez kamerę, zawsze siedzisz jako część tej rozmowy, kiedy patrzysz na kogoś innego. I przełączasz się między tymi dwiema perspektywami” – mówi Barlow. uważa podglądactwo za nieodłączny element podstawowej struktury Telling Lies. „Nie masz spojrzenia kamery. Nie szpiegujesz tych ludzi. Więc ma to środek, w którym czujesz, że jesteś jego częścią i jesteś blisko nich, a jest intymność Chodzi o twoją ciekawość słuchania tych ludzi i obserwowania tego, co dzieje się z ich życiem, i próbowania określenia ich gówna ”.
(Źródło zdjęcia: Annapurna Interactive)
Ja nie mogę się doczekać, aż nadejdzie gra i pozwolę mi kręcić życiem tych ludzi. Obecnie jest to potwierdzone na komputerach PC i platformach mobilnych, ale Barlow mówi, że „dostaje to na tyle urządzeń, na ile jest to możliwe, abyśmy po prostu przyciągnęli ludzi”.
„Po wybuchu Her Story najbardziej ekscytujące było to, jak wielu ludzi grało w to, którzy normalnie nie graliby w gry wideo. I przyciągało to ludzi, którzy normalnie by tego nie robili. celem było: jak możemy to dalej wykorzystać? Jak możemy sprowadzić więcej ludzi? ”
I myślę, że to właśnie przez wniesienie większej obsady, opowiedzenie większej historii i zabranie wszystkiego, co sprawiło, że jej historia stała się niesamowita, i zrobienie tego od nowa