Suspiria nie tyle przybija test Bechdela, co podpalił go, a potem nagim tańcem zwycięstwa wokół płomieni. To jest film całkowicie o kobietach i ich ciałach i ich relacjach, ale to nie jest powód, dla którego powinieneś to zobaczyć.
Powinieneś pójść i zobaczyć Suspirię – ponieważ wraz z Hereditisem – to jeden z najbardziej szokujących horrorów roku. Każda sekunda jest skalibrowana, aby zachować sztywność z napięciem, ciągnąc cię dalej i dalej do świata tańca i okultyzmu tak umiejętnie, że osiągasz spektakularny punkt kulminacyjny, który trwa zaledwie kilka minut, pomimo dwóch godzin i 30 minut czasu pracy.
To historia niewinnej Susie – taka niewinna, jaką możesz mieć tylko wtedy, gdy dorastałeś w chronionej religijnej rodzinie w Ohio – która podąża za swoimi marzeniami i podróżuje do Berlina w latach 70., by tańczyć w Akademii Tańca Markos. W tym samym czasie inna Amerykanka, Patricia Hingle, mówi jej psychoterapeucie, że akademia jest prowadzona przez czarownice i że dzieją się tam okropne rzeczy.
Podczas gdy plakaty i brzęczenia wokół nadchodzącego filmu koncentrują się na Dakocie Johnson, Tilda Swinton jest dyrygentem w centrum filmu, kierując swoją mroczną melodię swoimi występami. Jako instruktorka tańca Madame Blanc jest tak samo magnetyczna, jak denerwująca – jak piękny, ale jadowity owad, który może żądlić w każdej chwili – a jako stary mężczyzna Josef Klemperer jest obserwatorką kultowego szaleństwa zespołu tanecznego. Jest coś tak pięknego w fakcie, że w filmie tak całkowicie dotyczącym kobiet, jedyny człowiek o jakimkolwiek znaczeniu jest nadal grany przez Tildę Swinton. Ma także inną rolę, Matkę Markos, ale żeby wyjaśnić, dlaczego tak wspaniale groteskowo byłoby zepsuć zbyt wiele. Swinton jest mistrzem gry w świecie pozaziemskim, nawet jeśli – tutaj – kostium Blacka nie jest makijażem, długie włosy związane praktycznie z powrotem, proste sukienki w stonowanych kolorach.
Co do Johnsona, jestem jej winna przeprosiny. Po obejrzeniu Fifty Shades of Grey (to było na HBO za darmo, byłem ciekawy, to było tak podniecające jak grill George’a Foremana), napisałem ją, po Suspiria chcę u jej stóp ułożyć się i zdobyć jej kubki herbaty, kiedy prosi. Porusza się od dobrej dziewczyny o szerokich oczach do … czegoś innego z takim opanowaniem, że ledwo zauważasz, że to się dzieje. Ona i Swinton są perfekcyjnie dobrani i, widząc przy stole bez zerowego dialogu, udaje się zdmuchnąć około miliona innych występów w najlepszych filmach 2018 roku.
Jeśli obawiasz się, że ta gadka o ograniczeniu oznacza, że nie ma horroru, możesz być pewna, że jest ich mnóstwo. Jedna scena z niefortunnym tancerzem o imieniu Olga jest tak fizycznie niepokojąca, że nawet moje zatwardziałe serce zostało odwrócone. Odwracanie też nie jest dobre, bez względu na to, jak mocno zamykasz oczy i zaciskasz dłonie na uszach, nie ma ucieczki od stękania, okropnej okropności tego wszystkiego. W międzyczasie końcowe sceny tego filmu są spektaklem, który będzie ozdobą wnętrza twojej głowy jak obrazy z krwawych jaspisów przez wiele tygodni po zakończeniu końcowych notatek.
Co najważniejsze, tylko dlatego, że jest to film o kobiecej sile, nie oznacza to, że kobiety w nim są na piedestale. Możesz cieszyć się ich trucizną, mocą i przemocą – w ten sam sposób, w jaki możesz cieszyć się Jasonem lub Michaela z ubojem nastolatków na przedmieściach – bez konieczności usprawiedliwiania tego. Suspiria pozwala, by jego postacie były skomplikowane, obrzydliwe i niebezpieczne, ale pozostawia to Tobie w Nim nienawidzenie lub kochanie ich? Mnie? Zaczynam nową religię. Zostaniemy nazwani „Swintonitami” i będzie to wiązało się z dużą ilością świec, kolaży fotograficznych i obowiązkowym słuchaniem doskonałego wyniku z gry „Suspiria” Thoma Yorke’a przynajmniej raz dziennie. Oglądaj Suspiria, a ja gwarantuję, że będziesz chciał się nawrócić.
Szukasz więcej filmów, aby wysłać dreszcz wzdłuż kręgosłupa? Sprawdź listę najlepsze horrory.