(Zdjęcie: Eduardo Ferigato / Marcelo Costa (Image Comics))
Przyjmij równe części przyjaznego sąsiedztwa Spider-Mana powstrzymującego rabusiów banków dzięki galaktycznym przygodom Srebrnego Surfera, a masz nadchodzący tytuł obrazu Radiant Black Kyle’a Higginsa i Marcelo Costa. Ogłoszony w ramach namawiania Image Comics z lutego 2021 roku, Radiant Black jest listem miłosnym Higginsa do takich osób jak Kamen Rider i Ultraman – który współtworzy dla Marvel wraz z Matem Groomem – i chce wnieść więcej tego smaku dzięki swojej nowej serii.
(Zdjęcie: Marcelo Costa / Becca Carey (Image Comics))
Higgins podejmuje ten nowy wysiłek twórcy po ekspansji i faktycznie, tworzenie nową mitologię dla Power Rangers, a wraz z Radiant Black chce stworzyć nowy świat z taką samą liczbą mitów.
„Jestem w tej książce na dłuższą metę” – mówi Higgins Newsarama. „Jest tak wiele rzeczy, które chcę z tym zrobić i mam nadzieję, że uda nam się to na dłuższą metę”.
Newsarama rozmawiał z Higginsem o nowej serii, skąd wzięły się inspiracje, o procesie twórczym stojącym za projektami, o współpracy z artystą Marcelo Costą oraz o nadziei, że fani materiału tokusatsu również ją odkryją. Higgins dostarczył także Newsaramie ekskluzywne projekty i koncepcje z procesu Costy nad kostiumem Radiant Black.
Newsarama: A więc, Kyle, Radiant Black, w tym tygodniu ogłoszono twoją nową książkę o obrazach i jest to rodzaj listu miłosnego do Kamena Ridera i Ultramana. Jakie były Twoje najwcześniejsze wspomnienia z materiałem tokusatsu?
Kyle Higgins: Cóż, moje pierwsze wspomnienia z materiału tokusatsu nie były nawet z materiałem tokusatsu, ale sąsiadującym z nim toku w postaci Power Rangers.
(Zdjęcie: Marcelo Costa / Becca Carey (Image Comics))
Wiedziałem, że nawet w młodym wieku Power Rangers to show wykorzystujące materiał z innego programu z Japonii, ale nigdy nie widziałem japońskich koncertów, dopóki nie byłem znacznie starszy. Mówiąc „znacznie starszy”, mam na myśli, że pisałem Power Rangers, a prowadzenie Shattered Grid było wtedy, gdy miałem kontakt z Kamen Rider, Super Sentai i niektórymi z Metal Heroes.
To powiedziawszy, kiedy oglądałem Power Rangers jako dziecko, bardzo mnie porwał poziom choreografii i efektów specjalnych. To skłoniło mnie do poszukiwania tego rodzaju połączenia, a kiedy w ciągu ostatnich kilku lat dostałem się do odpowiednich pokazów tokusatsu, naprawdę fajnie było zobaczyć, że narracje w tej historii są tak samo śmiałe, jak akcja, którą widziałem jako dziecko.
Nrama: Jak myślisz, dlaczego tokusatsu nie jest tak duży w Ameryce?
Higgins: To naprawdę dobre pytanie. Oczywiście anime to ogromna siła w Ameryce, ale to, że toku nie tłumaczy się w ten sam sposób, jest interesujące. Właściwie nigdy o tym nie myślałem. Jak myślisz, dlaczego tak się nie stało?
(Zdjęcie: Marcelo Costa (Image Comics))
Nrama: Nie wiem. Myślę, że to dziwne, ponieważ mamy tak wiele nakładek w amerykańskich komiksach. Superbohaterowie, kolorowe kostiumy, niewytłumaczalne eksplozje, trofea każdego człowieka-nastolatka-galaktyka-zbawiciela. Chodzi mi o to, że nawet Spider-Man miał w pewnym momencie moc Kapitana Wszechświata.
Więc tak, to dziwne, że wciąż jest to bardzo niszowa rzecz.
Higgins: Myślę, że ma to wiele wspólnego z tym, jak wiele rzeczy jest niedostępnych do oglądania.
Nrama: Nie wiem o tym. Masz telewizor Pluto, masz YouTube, masz DVD Shout Factory. To wszystko jest teraz tam.
(Zdjęcie: Marcelo Costa / Becca Carey (Image Comics))
Higgins: Racja, myślę, że teraz zaczynamy dostrzegać penetrację rynku amerykańskiego. Tak jak powiedziałem, ponieważ mogłem oglądać w ostatnich latach, myślę, że to naprawdę ekscytujące.
Przede wszystkim uwielbiam superbohaterów i spędzam całe swoje życie, a prawie jedną trzecią ich piszę. Trudno być czasami fanem, gdy widzisz przywiązane sznurki, jak konstruowane są historie, wzory. więc bycie obiektywnym, a jednocześnie fanem, jest trudne. Więc kiedy znajdziesz coś takiego jak pokazy toku, które mają swój własny styl, narrację i wyjątkowość strukturalną, jest naprawdę fajne. Fajnie było znowu być fanem czegoś takiego.
Nrama: Czy myślisz, że Radiant Black to bardziej Kamen Rider, bardziej Ultraman, czy też gdzieś pośrodku Diagramu Venna?
Higgins: To nie jest. coś, w co mogę się jeszcze dostać. [śmiech]
To bardzo dobre pytanie, ale powiedziałbym, że na pewno ma wpływ na oba, które powiedziały. Inspiruję się także inną serią superbohaterów Big Two: Brian Michael Bendis i Mark Bagley’s Ultimate Spider-Man, a nawet Chuck Dixon i Scott McDaniel’s run na Nightwing. To wszystko było dla mnie bardzo pouczające jako dziecko. Ta książka to w dużej mierze list miłosny do pewnych aspektów tokusatsu, a także moich ulubionych zachodnich komiksów. Czy to ma sens?
(Zdjęcie: Marcelo Costa / Becca Carey (Image Comics))
Nrama: Tak.
Mężczyzna za kostiumem to Nathan Burnett. Pisarz walczący o odnalezienie siebie. Jak osobiście postrzegasz Nathana?
Higgins: Cóż, nie zamierzam kłamać, w tej książce jest mnie dużo. Z punktu widzenia charakteru i sytuacji, to tyle samo o mnie, gdy piszę o moich naprawdę wielkich lękach. Zarówno z punktu widzenia twórcy, jak i finansowego, czasy są ciężkie. Nawet 20 lat temu sytuacja wygląda inaczej w sposobie, w jaki tworzymy, a ścieżka, która została wytyczona przez poprzednie pokolenia, taka jak pójście na studia, znalezienie pracy, kupno domu i praca na swój sposób, jest bardzo wywrócona do góry nogami dla wielu. lat.
Rzeczy takie jak pożyczki studenckie, zadłużenie na karcie kredytowej i próba zbudowania marki dla siebie są czymś nowym i czymś, z czym walczę. Nathan jest osobą niezwykle utalentowaną, ale także swoim największym wrogiem. Jak widać po wydarzeniach z numeru pierwszego, nie ma on urojeń, jeśli chodzi o perspektywy kariery, kiedy okazja zrobienia czegoś, co chciałeś zrobić przez całe życie, jest bardzo trudne, aby zejść z własnej drogi i udać się do tego, by rzeczywiście spróbować.
(Zdjęcie: Marcelo Costa / Becca Carey (Image Comics))
Strach przed porażką i zwątpienie w siebie, to naprawdę głośny dron w tle i czasami naprawdę trudny do wyciszenia. Zmagałem się z tym po ukończeniu college’u i miałem okazję zacząć pisać w Marvel i DC, ale nie byłem w stanie napisać scenariusza fabularnego, aby wykorzystać możliwości, które tam były. To jest coś, nad czym spędziłem dużo czasu na biciu się przez lata.
Kiedy spotykamy Nathana, przechodzi przez coś podobnego. Dorastał idolizując Raymonda Chandlera i Jamesa Elroya, mając romantyczny pomysł na to, jak mogłoby wyglądać życie pisarza kryminałów. Uwaga spoiler: sprawy nie poszły zgodnie z planem.
Nrama: Jak zdobyłeś Marcelo Costę jako artystę w Radiant Black?
Higgins: Marcelo jest jednym z moich nowych ulubionych artystów, a także ludzi. Jest naprawdę wyjątkowy pod każdym względem. To, jak się poznaliśmy, też było fajne. Został wciągnięty do Self / Made, Mat Groom i komiksu Eduardo Fergiato, którego byłem redaktorem, do pokolorowania. Nie byłam zaznajomiona z jego pracą, ale kiedy pojawiło się kilka pierwszych stron z pierwszego numeru, wszyscy mówiliśmy: „Święta krowa, kim jest ten facet?”. Tak bardzo, że pokazywałem Boom! redaktor Dafna Pleban i ona miała taką samą reakcję i zaczęła go zatrudniać do pracy w Power Rangers.
(Zdjęcie: Marcelo Costa (Image Comics))
To, co mnie naprawdę ugruntowało, to fakt, że zaczął projektować kostiumy Nathana i Radiant Black. Wysłał mi rewizję kostiumu, a ja zatrzymałem się jak wryty i powiedziałem mu: „Nie przestawaj, to wszystko”. Wyrzucił go z parku.
Po prostu staje się coraz lepszy. Sceny akcji, które robi w Radiant Black # 2, to tylko następny poziom. To zabawne, mam doświadczenie z kolorystami, którzy zostali ilustratorami.
Nrama Twoje logo również zaprojektował Rich Bloom. Jakie były twoje główne pragnienia, żeby to wejść?
Higgins: Cóż, Rich projektuje wszystkie moje logo. Z wyjątkiem C.O.W.L. i Dead Hand, napisał wszystkie moje książki, których właścicielem jest twórca, w tym te, nad którymi pracuję jako redaktor. Rich jest bardzo utalentowanym projektantem i artystą sam w sobie, ale kiedy go poznałem, zajmował się tworzeniem logo korporacji, a więc dla Radiant Black, początkowo, kiedy zastanawialiśmy się nad estetyką projektu i co to będzie. Wiedziałem, że chcieliśmy czegoś kosmicznego, ale nie chciałem robić czegoś, co byłoby oparte na super nostalgii.
(Zdjęcie: Eduardo Ferigato / Marcelo Costa (Image Comics))
Tylko dlatego, że Radiant Black czerpie inspirację z toku i materiału o superbohaterach, nie chciałem, aby wydawało się, że to powrót do przeszłości. Chciałem, aby wydawała się współczesna i nowoczesna, ponieważ tak ogólnie staramy się zrobić z książką. To był mój początkowy kierunek i kiedy już dowiedzieliśmy się, że moce Nathana pochodzą z miniaturowych czarnych dziur, zwanych promieniami, Rich był w stanie zbudować to logo, które integruje czarną dziurę jako element projektu.
Nrama: Porozmawiajmy więc o mocy Nathana jako całości. Po pierwsze, czy możesz porozmawiać o tym, czym właściwie są promienniki?
Higgins: Tak! Zatem wszystkie supermoce są powiązane z miniaturową czarną dziurą, o której się dowiesz, nazywaną promienistą. Nathan znajduje jeden z nich w swoim rodzinnym mieście po tym, jak musi wrócić do domu, ponieważ ma 40 000 dolarów zadłużenia. Ale sposób, w jaki te promienniki powstały, jest czymś w rodzaju większej mitologii, którą będzie badać seria.
Rzecz w tym, że moce są takie, że są one w pewnym sensie standardową szybkością, siłą i zwinnością toku, ale chciałem wprowadzić coś, co jest powiązane z czarnymi dziurami.
Przemieniony Nathan jest w stanie manipulować grawitacją. Więc tak, może latać, sprawiać, że inni latają, ale podnosić przedmioty. Znowu jednak, jak powstają promienie, będzie się zbliżać, ale jeśli wiesz cokolwiek o tym, jak powstają czarne dziury, nie będzie zaskoczeniem, gdy dowiesz się, że ten promiennik powstał z umierającego słońca.
(Zdjęcie: Marcelo Costa (Image Comics))
Nrama: Zanim pójdziemy, zauważyłem, że opierasz tę książkę głównie w Chicago i innym małym miasteczku w Illinois; oba są raczej znane. Co jest takiego w tym mieście, że jest idealne dla tej książki?
Higgins: Cóż, jak powiedziałem, w tej książce jest dużo mnie. Na przykład mieszkam w Los Angeles, ale moja rodzina pochodzi z Lockport w stanie Illinois. Bardzo często myślę o tym, że pisarz zawodzi w Los Angeles i musi wrócić do domu.
Kilka lat temu po wielkim rozstaniu nie miałem stałego miejsca zamieszkania w Los Angeles, więc podróżowałem. Tak naprawdę wylądowałem z powrotem w moim rodzinnym mieście na trzy miesiące. Co było naprawdę fajne pod pewnymi względami, frustrujące pod innymi.
Tworząc ten świat i serię, wierzymy w Nathana. Co ważniejsze, może to być dla mnie okazja do napisania o rzeczach, których się boję. Wiele rzeczy, które poinformowały i wpłynęły na mnie nie tylko jako twórcy, ale także jako osoby. Więc wkładam w to wszystko i stąd bierze się wybór miast. Zależało mi, żeby było osadzone w ważnych dla mnie miejscach.