Mój wywiad ze scenarzystką/reżyserką Emerald Fennell nie zaczął się tak, jak tego oczekiwałem. Po skomentowaniu tego, jaką kolejką górską jest jej najnowszy film Saltburn, zdobywczyni Oscara zapytała mnie, do której przejażdżki po parku rozrywki bym go porównała. Przyznając, że nie jestem entuzjastą kolejek górskich, ostatecznie zdecydowałem się na Trzynastkę w Alton Towers, dzięki gotyckiej scenerii i zwrotowi akcji w trzecim akcie. Oczywiście chciałem wiedzieć, do którego filmu porównałaby swój film, ale zamiast tego Fennell odniosła się do sceny z wesołego miasteczka: „Czy widziała pani Fear z Reese Witherspoon? To thriller z lat 90. i jest tam świetna scena, która była dla mnie bardzo ważna w moich nastoletnich latach, w której jej bohaterka zostaje dotknięta palcem na kolejce górskiej. Mam nadzieję, że to rodzaj przejażdżki Saltburn”.
Chociaż nie udało mi się jeszcze nadrobić zaległości w kultowym filmie z lat 90-tych, szybkie obejrzenie sceny na YouTube potwierdza, że nadzieje Fennell zostały spełnione, a Saltburn jest równie uwodzicielsko ekscytujący, a jednocześnie złowieszczy. Akcja rozgrywa się w 2006 roku, śledzimy Olivera Quicka Barry’ego Keoghana, który poznaje czarującego, arystokratycznego Felixa Cattona (Jacob Elordi), który zaprasza go do wystawnego domu swojej rodziny Saltburn na lato, którego nigdy nie zapomni. Jednak im więcej czasu Quick spędza w Saltburn, tym bardziej staje się niepokojąco zauroczony rodziną Cattonów, a zwłaszcza Felixem, na punkcie którego ma całkowitą obsesję.
Stworzenia nocy
(Zdjęcie: Warner Bros. )
Jak mówi Fennell w podcaście Inside Total Film i GamesRadar+, Oliver jest „zakochany w Felixie na wszystkie sposoby – w każdy możliwy sposób, w jaki można być w kimś zakochanym”, a uczucie to staje się niebezpiecznie pochłaniające. Uczucie to popycha Olivera do robienia rzeczy, które niewątpliwie zszokują widzów – bez spoilerów, proszę zwrócić uwagę na szczególny moment z wanną. Sceny te są z pewnością niewygodne do oglądania, ale Fennell podkreśla, że w żaden sposób nie mają one na celu szokowania: „Duża część tego filmu jest przesłuchaniem pożądania. W tego rodzaju miłości musi istnieć element wstrętu, a abyśmy mogli poczuć to, co czuje Oliver i zrozumieć to, musisz fizycznie reagować na rzeczy. Wykonaliśmy więc dużo pracy, aby uczynić to fizycznym doświadczeniem – niewygodnym, seksownym, trudnym, mdłym. Dużo myślałem o uczuciu wyskakiwania plamki – mdłej przyjemności”.
Dużo myślałem o uczuciu wyskakującego miejsca – mdlącej przyjemności.
Perwersyjne działania Olivera są zarówno niepokojące, jak i przerażające, więc chociaż Saltburn jest zapowiadany jako psychologiczna czarna komedia, można śmiało argumentować, że jest to również horror. W rzeczywistości Fennell postrzega go jako bardzo szczególny rodzaj horroru, jak ujawniła podczas naszej rozmowy: „To absolutnie gotycki film, a rzeczą w gotyku, którą tak bardzo kocham, jest to, że gotycki romans jest gotyckim horrorem – to to samo. Kiedy po raz pierwszy rozmawiałam z Linusem [Sandgrenem], moim niesamowitym operatorem, zapytał mnie, jakiego słowa użyłabym, aby opisać sposób, w jaki film sprawia, że się czuję – powiedziałam „wampir”, ponieważ jest to film o wampirach, w którym wszyscy są wampirami, ale chyba nikt nie jest”.
Fennell ma rację – chociaż żaden z bohaterów nie ma kłów, wszyscy są wampirami nocy wysysającymi z czegoś życie. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku Olivera, dziwnego, tajemniczego outsidera, który wysysa krew z ludzi, którymi jest całkowicie zauroczony. Nawiedza on ciemne, kręte korytarze Saltburn, wspaniałej, ale imponującej rezydencji, która stanowi idealną lokalizację dla tej gotyckiej opowieści o seksie i władzy.
Proszę zgubić się w Saltburn
(Źródło zdjęcia: MGM)
Osadzenie tej historii w brytyjskiej posiadłości wiejskiej naturalnie przyniosło Saltburn porównania do takich filmów jak Brideshead Revisited i The Go-Between, zwłaszcza że pojawia się tu również młody mężczyzna z obsesją na punkcie bogatej klasy wyższej. Fennell przyznaje, że jej film z pewnością wpisuje się w „bardzo specyficzny brytyjski gatunek 'coś wydarzyło się w wiejskim domu pewnego lata'”, ale podkreśla, że uważa, że ma on również międzynarodowy urok. W końcu, podczas gdy system klasowy na tych wybrzeżach jest bardzo różny, na całym świecie istnieje niezdrowa fascynacja bogatymi, dlatego wszyscy możemy się z tym utożsamić.
„Wyeksportowaliśmy brytyjską rezydencję wiejską tak skutecznie w literaturze i filmie, że wszyscy na całym świecie są zaznajomieni z ich funkcjonowaniem. Ponieważ mówimy o władzy, klasie i seksie, ten film mógłby istnieć w posiadłości Kardashianów lub Hamptons, ale rzecz w brytyjskiej arystokracji polega na tym, że ludzie znają zasady dzięki filmom, które widzieliśmy wcześniej. Wszyscy mamy znajomość na poziomie podstawowym, więc od razu wiemy, że Oliver spieprzył śniadanie. Wszystko jest znajome, ale rzeczy, które są powściągliwe w tym gatunku, są tutaj jawne – gdy patrzymy na to, co robimy, gdy nikt nas nie obserwuje „.
Bezczelny, bezczelny
(Zdjęcie: MGM/Warner Bros)
Jedną z rzeczy, które wszyscy robimy, gdy myślimy, że nikt nie patrzy, jest boogie – spójrzmy prawdzie w oczy, „tańcz, jakby nikt nie patrzył” to słynne powiedzenie nie bez powodu! A w Saltburn czeka na Państwa mnóstwo tańca do elektryzującej popowej ścieżki dźwiękowej z kultowymi hitami lat 2000, od „Murder on the Dancefloor” Sophie Ellis-Bextor po klasyczny utwór Girls Aloud „Sound of the Underground”. Nawet The Cheeky Girls występują ze swoim świątecznym bangerem „Have A Cheeky Christmas”.
Każdy, kto zna poprzedni, zaskakujący film Fennell „Promising Young Woman”, wie, że muzyka odgrywa kluczową rolę w jej twórczości. Któż mógłby zapomnieć tę niesamowitą scenę do „Stars Are Blind” Paris Hilton?! Pytając filmowca o ścieżkę dźwiękową, Fennell mówi, że jest nieco zaskoczona, że jej wybór włączenia popowych piosenek jest tak ważnym punktem dyskusji, mówiąc o dziwnej postawie, która istnieje w kinie.
„It’s interesting as we have this thing now where we expect movies to exist outside of pop culture – they live in a world where nobody is drinking Coca Cola or wearing Nikes. But even the most basic levels of our lives are branded. For me, it feels crazy to make a film which doesn’t acknowledge that or the audience’s relationship with it. Our relationship with every single thing on the screen is made up from pop culture references and personal ones. So, the moment you hear The Cheeky Girls, it takes you back to a very specific time. It’s a great song which tells you about the characters, but as an audience you have a personal relationship with it too. It takes you to your own place and you can never get away from that stuff nor would I ever want you to .Thats what I like about making films. Also, 'touch my bum, this is life’ – that’s Shakespeare! It’s better than Shakespeare actually!” Cóż, nie pozostaje mi nic innego, jak się z nią zgodzić.
Aby dowiedzieć się więcej z naszego wywiadu z Fennell, mogą Państwo posłuchać całej rozmowy w tym tygodniu w odcinku podcastu Inside Total Film, a także przeczytać naszą rozmowę z Fennell o tym, jak podobny jest Saltburn do jej pierwszego filmu.
Saltburn jest już dostępny w kinach. Aby dowiedzieć się więcej o nadchodzących wspaniałych filmach, prosimy zapoznać się z naszym przewodnikiem po najbardziej ekscytujących nadchodzących filmach w 2023 roku i później.